Doorgaan naar hoofdcontent

Zondag


Guys. This is not me. Seriously. And this blog is not in Englisch.

De beauty-enhancer op mijn telefoon werkt blijkbaar alleen op foto's. De selfie-knop, die 10 seconden delay moet geven, maakt op mijn Huwawei blijkbaar een filmpje! Ofzo. En Bud wil, ondanks het mooie weer, zijn handschoenen niet uitdoen om een foto van mij te maken.

Ik bedoel maar, hoeveel tegenslagen kun je hebben op een dag. Ochtend. De enige reden dat ik het toch post, is omdat ik hoop dat een beauty-producent lucht krijgt van mijn blog, en mij onder betaling een rimpelpatch aanbiedt, waar hij dan natuurlijk de voor en na-foto's van mag gebruiken om reclame voor zijn oogrimpelpatch te maken.

Of misschien heb ik per ongeluk de rimpelversterkknop gebruikt. Zit die op mijn telefoon? Men ik lijk meer op mijn oma dan op mijn moeder. Als is dat laatste misschien nu juist niet zo erg.


Oké, inhoud, deel 2: het evangelie van vandaag. Behalve de lezing heb ik onderaan twee links gezet, de ene verwijst dagelijks naar de evangelielezing en via de andere kun je je gedurende de vastentijd opgeven voor een dagelijkse overweging met een Jezuïtisch tintje via de mail.

We waren mooi op tijd in de kerk. Ik had mijn telefoon - geluid uit - in de richel van de bank vóór mij geschoven. Nu is het zo dat ik door een akkefietje de vorige keer - daarover misschien later meer - niet meer zo goed mij telefoon zichtbaar bij me durf te hebben. Ik neem liever een blocnote mee maar dat vergeet vaak. Ik ga naar de kerk en ik neem mee: kleingeld, mijn telefoon, een blocnote én een pen. Ik ga namelijk meestal zo in de homilie op - als ik me niet erger of zit te dromen - dat ik het lastig vind om na te vertellen.

Het ging over een land, ik meen El Salvador, waar een aantal jaren geleden een bisschop was. Het land werd verscheurd door bewapende groepen. De bisschop had kunnen meegaan daarin, maar dat liet zijn geweten niet toe. Hij sprak zich uit voor de gewone mens. Uiteindelijk is hij vermoord. En nu is hij een voorbeeld voor veel mensen in vele landen.

Door mijn hoofd speelt de ellende die we gister nog net meekregen voor het slapengaan - de Turkse minister die het consulaat niet binnen mocht In Rotterdam. Beelden daarbij van politie, veel politie en veel mensen op de been.

Genoemd werd het advies dat de bisschoppen onlangs gaven om goed na te denken en te bidden voor je stemt, en om in ieder geval te stemmen.

En dan het beeld van het evangelie, Jezus op de berg. Hij gaat bidden, trekt zich terug met drie leerlingen. Daar wordt hij beschenen door het licht, staat in het licht.

Maar zo blijft het niet. Het is maar voor even.

Dan dalen ze weer af van de berg. Jezus' lijdensweg tegemoet.



Daar horen allerlei gevoelens bij. Maar zeker ook: Hij is ons voorgegaan. Hij laat ons niet in de steek. En Hij hield het niet bij praten alleen. En Zijn daden? Die waren vreedzaam.



Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Matteüs 17,1-9. 
Zes dagen later nam Jezus Petrus, Jakobus en diens broer Johannes met zich mee en bracht hen boven op een hoge berg, waar zij alleen waren.
Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd: zijn gelaat begon te stralen als de zon en zijn kleed werd glanzend als het licht.
Opeens verschenen hun Mozes en Elia, die zich met Hem onderhielden.
Petrus nam het woord en zei tot Jezus: 'Heer, het is goed dat wij hier zijn. Als Gij wilt zal ik hier drie tenten opslaan, een voor U, een voor Mozes en een voor Elia.'
Nog had hij niet uitge­sproken of een lichtende wolk overschaduwde hen en uit die wolk klonk een stem: 'Dit is mijn Zoon, de Welbemin­de, in wie Ik mijn behagen heb gesteld; luistert naar Hem.'
Op het horen daarvan wierpen de leerlingen zich ter aarde neer, aange­grepen door een hevige vrees.
Maar Jezus kwam naar hen toe, raakte hen aan en zei: 'Staat op en weest niet bang.'
Toen zij hun ogen opsloegen zagen zij niemand meer dan alleen Jezus.
Onder het afdalen van de berg gelastte Jezus hun: 'Spreekt met niemand over wat ge hebt aanschouwd, voordat de Mensen­zoon uit de doden is opgestaan.'

Dagelijks evangelie
Ignatiaans bidden
En inderdaad nog een derde linkje naar de blog van pastoor Martin Los