2 Countdown Continued

Vandaag was lastig, teveel gepland, dat kon allemaal niet. Ik had twee minuten om mijn sportkloffie uit te trekken en iets decents aan te trekken voor de gezinsviering om 18.00. De appelflappen moesten we daarna nog maken. Wel gesport dus, al wogen de gewichten zwaarder dan anders. De laatste boodschappen gedaan. De erwtensoep opgestart.

Dat is waarom ik koken zo leuk vind. Ik was aan het mopperen, wist het van mezelf maar het lukte niet op te houden. En dat net na een leuke mis waar we samen heen zijn geweest. Er waren wel meer dan 100 kinderen! Heel fijn. Maar na de mis ging het dus mis. Vraag me niet wat - zenuwen denk ik.

STUD zei iets dat verkeerd viel en BUD wilde geen spelletje doen. Ik ging naar de keuken.

Terwijl ik het vlees uit de schouderkarbonades stond te plukken kwam ik helemaal tot rust. Wat een mooi vlees, het liet makkelijk los. De erwten en het vlees hadden al staan koken. De selderieknol, altijd een kleine uitdaging, mooi in blokjes. De prei in stukjes.

Ze zeggen vaak dat dieren goed gezelschap zijn omdat ze niet terug praten, nu, dat geldt eigenlijk ook voor groenten. Ze doen precies wat je wilt dat ze doen mits je ze goed behandelt.

Morgen gelukkig geen drukke dag. Vingernagels lakken. Haarfriemels zoeken. Misschien even schaapjes kijken in de kerststal. Als het niet regent.


Haarfriemels gevonden en ook het fototoestel :-).


Countdown...  1!