Proeven en Geloven

25 December hebben wij de  kerststallenroute in Baarn  gelopen. Hier kun je op de site een  kaartje  bekijken: we hebben rechts geparkeerd in de Heemskerklaan (niet druk) en toen een zo goed mogelijke route langs alle kerststalletjes gelopen. De stalletjes zijn vaak zelfgemaakt. Klein of groot, of geschilderd. Qua drukte was het goed te doen, behalve het stuk links waar ook de stallendichtheid het grootst was (Smutslaan). Als je daarheen wilt kun je dat beter 's ochtends doen, wij hebben dat straatje maar overgeslagen. Er was toch genoeg te zien.  Er was zelfs een kerk open, de Nicolaaskerk, rechtsboven op het kaartje. Er stonden vrouwen met lange rokken als ontvangstcommité dus ik dacht dat het een gereformeerde kerk was. Maar er stond een kerststal? Het bleek een katholieke kerk te zijn. Grappig, even op het verkeerde been. Een paar jaar geleden hoorde ik voor het eerst van deze kerststallenroute. Ik had er nog nooit één bezocht maar ik geloof dat het op sommige plaatsen traditie

Van oudsher zeggen katholieken zalig en protestanten gezegend .  En de rest zegt... vrolijk. Zalig. Je hoort het niet vaak meer - zeker nu de kerken hier dicht zijn. Zelf durf ik het niet zo goed te zeggen want het klinkt zo overdreven. En dáár houden wij in Nederland niet van! Doe maar gewoon. Een beetje vrolijk is echt wel genoeg hoor. Toe, vooruit, als je dan gelóóft een beetje zegen. Maar zálig... wat is er nou zalig, bestaat dat uberhaupt wel?  Zalig. Ook vroeger toen ik nog niet katholiek was kende ik dat woord. Het betekende héél erg goed en dan ook nog heel erg prettig en lekker.  En dat je dát nu juist alleen in de katholieke kerk terugvindt. Op de laatste plaats waar je het wellicht verwacht! Je zou het juist buiten de kerk, op straat, verwachten. Waar alles kan en mag (buiten Coronatijd). En juist in die wereld waarin alles kan en alles mag stellen we onszelf tevreden met vrolijk .  Maar het is een wéns. Juist voor als de sitatie niet zo zalig, vrolijk of gezegend is of lijk

Boekje van Emmy Konincks Een meditatie van, op het moment van schrijven, kardinaal  Joseph Ratzinger . Is schoonheid waar, of is juist lelijkheid waar? Leidt lelijkheid ons naar de diepste werkelijkheid?  De gelovige wordt weerspiegeld als iemand die wéét dat schoonheid waar is, maar ook weet dat die gepaard gaat met pijn. Aan het beeld van Christus aan het kruis is die pijn zichtbaar. Pijn en het donkere mysterie dood worden omarmd door de schoonheid van waarheid. In de Griekse wereld werd het verband tussen schoonheid en pijn ook al gelegd.  Plato contemplates the encounter with beauty as the salutary emotional shock that makes man leave his shell and sparks his “enthusiasm” by attracting him to what is other than himself.  Plato vergelijkt schoonheid met een emotionele schok die maakt dat de mens zijn schelp verlaat, want zijn enthousiasme wordt aanwakkerd en trekt hem naar iets ánders dan hemzelf. Door de ervaring van schoonheid is hij niet meer tevreden met het dagelijkse leven. B

Ik dacht dat ik de enige was, maar wederom, dat is niet zo! Het is zelfs 'in' zelf dingen voor je bruiloft te maken: zelf kaarten maken, zelf een taart maken . Daarom gaat het vandaag over de champagnetaart, waarvan het recept op 24 Kitchen te vinden is (link onderaan). Het is een vrij bewerkelijk recept maar het is dan ook een bruidstaart. Lekker was hij wel al proefde ik de champagne niet echt terug maar goed een beetje decadentie als je gaat trouwen hoort erbij toch.  Ik leef trouwens erg mee met de mensen die in deze tijd besluiten toch te gaan trouwen ook al kun je geen groot feest geven. Ik denk dat je het dan juist snapt: het gaat niet om het feestje van één avond maar om het getrouwd zijn dat hopelijk een leven lang duurt. En dat je dat niet langer wilt uitstellen: ik snap het.  En ook de decembermaand. Ik zag op Facebook opvallend veel foto's voorbijkomen van mensen die zoveel jaar getrouwd zijn. Leuk! Niet alleen in september en in juni dus, hoewel daar ook niets

Het is toch leuk, als je, nadat je hele tuin is leeggegeten door slakken, toch nog één rucolaplantje en één rode biet vindt! En ze staan er al weken want ik probeer al weken foto's te maken maar ofwel de foto mislukt, of het is slecht weer of het licht is niet goed.  Al een paar keer wilde ik de rucola door het eten gooien maar vergat dit op het laatste moment. De biet daarentegen durf ik niet goed uit de grond te halen want misschien zit er helemaal geen biet aan de plant onder de aarde... Oké opgezocht: de biet komt boven de grond uit dus dan kun je het zien. Maar er is dus niets te zien? En wat zou de bieslook gedacht hebben toen hij in december dit bloemetje produceerde? De stelen liggen al op apegapen vanwege de kou. En tóch staat er één steel overeind, bloeiend en wel.

Gepersonaliseerde reclame is natuurlijk allang niet nieuw meer.  Maar soms krijg ik wel erg vreemde reclames. Je kunt je dan afvragen: hoe ziet Google/Microstof mij? Hieronder een paar voorbeelden:  Geen commentaar. Wat moet ik hieronder verstaan? Moet ik me nu ook nog dáár gaan scheren? En kan ik daarbij bovenstaande hartjesvorm gebruiken? Eh... zijn ze veganistisch? Uitgerekend de NRC! Links, intellectueel. Maar hoe paaien ze mij? Met schoonmaakhandschoenen! Toegeven, het zijn mooie, zeker zo in contrast met het roze schoonmaaksponsje.  Dus zoek je schoonmaaktips? Neem een abonnement op de NRC! Ik denk dat die arme scheermesverkopers aan de straatstenen hun waar niet meer kwijtkunnen, nu alle mannen in quarantaine hun baard laten staan ( Mannen met baarden kosten scheergigant miljarden ,Trouw). En vrouwen, excuus. Mijn zoon kreeg overigens ook een scheerreclame. Dat ging over een andere boeg: iets met een zeemeerman met veel haar en een scheermesverkoper op een onbewoond eiland. Er z

Foto  Alfred Kenneally op  Unsplash Wat een fijne kerk hebben wij aan de St Joseph. Een fijne pastoor, fijne mensen van het pastoraal team, koffiedames, bloemendames, conciërges. En af en toe een berg kinderen. Afgelopen kerstmis heb ik er meer dan 100 geteld. Dat is heerlijk, die kleine koppies bij het kinderkoor en het kerstspel. Jammer dat je die kinderen niet vaak terugziet. Dat komt door de ouders. Komen alleen met Kerstmis en Pasen. Geloven op een andere manier. Daarom zijn er regelmatig speciale activiteiten om deze mensen aan te spreken. Maar nu weet ik, dit is allemaal zinloos. Want. Kinderen maken herrie. Mijn oma heeft de kweekschool gedaan en drie kinderen grootgebracht. Haar pedagogische vaardigheden gebruikte ze bij ons, vijf kleinkinderen, op een natuurlijke manier, streng én lief. In haar tijd bemoeiden oudere dames zich altijd met (kleine) kinderen. Ze keken je ook streng aan als je wat stouts deed maar als je gehoorzaam was kreeg je een snoepje. Zulke dames zij

Ik vond dit een mooie uitspraak, die uitlegt wat nodig is om God te leren kennen. Bisschop Barron vergelijkt het met een mens te leren kennen. F. Barron: ik kan jou googelen, ik kan informatie over je zoeken op internet. Dat is een proces dat ik zelf kan controleren, een rationeel onderzoek. Maar dat benadert bij lange na niet jou echt te leren kennen. We proberen God soms te leren kennen, door kennis en informatie te verzamelen. Maar God leren kennen vraagt vertrouwen. Faith is a matter of trusting a word that comes from God. Het fragment dat ik bedoel begint op  12:30  en eindigt op 13:30.