Proeven en Geloven

Ik ben op internet een zoektocht begonnen naar gegevens over mijn oudtante die in het klooster zat. Het adres: Mgr. Zwijsenstraat 2, Venlo. Dat ken ik nog uit mijn hoofd, omdat we een tijd gecorrespondeerd hebben, toen ik 'het Heilig Land' bezocht (ik was toen niet-gelovig). Het klooster is allang geen klooster meer. Mijn oudtante zat er de laatste jaren van haar leven niet meer, ze heeft in een verpleeghuis gezeten. Zusters van liefde heten ze (volgens erfgoedkloosterleven ). Voluit: Congregatie van de Zusters van Liefde van Jezus en Maria, Moeder van Goede Bijstand. Het klooster heette Schoolhuis, of O.L.V. van Loretto. De orde geeft onderwijs en zorg aan arme mensen. Hier wat beeldmateriaal van het gebouw zoals het nu in gebruik is als kantoor en woonruimte. Je kunt er momenteel zelfs kantoorruimte huren ! Op de pagina van het klooster van dezelfde orde in Schijndel, dat nog wel geopend is en dus recentere informatie heeft, vind ik van alles. Opvallend is bijvoorb

Door een boek dat ik gekregen heb, 'Zij volgde haar innerlijke stem', heb ik interesse gekregen in het ontstaan van congregaties in een klooster. Dit boek beschrijft het leven van de karmelietes Maria Teresa Tauscher (1880-1938). Zij stichtte een klooster. De moederorde van het klooster zit ook nu nog in Sittard. Daar ben ik eerder dit jaar op bezoek geweest voor een bijeenkomst met Meg Hunter Kilmer, 'hobo for Christ' (dat kun je gewoon googlen).Zij is Amerikaanse en maakte een rondreis maakte door Europa. Als je het leuk vindt meer van haar te horen luister dan naar deze podcast waarin zij in gesprek gaat met Stacey Sumereau. Hier ben ik op de terugreis uit Sittard Iedere kloosterorde heeft een stichter. Ik richt me voor nu op vrouwen. Deze stichter wordt 'moeder' genoemd. Persoonlijk heb ik daar wat moeite mee, ik vind moeder een nog beladener begrip dan vader. Bovendien vind ik het hebben van één moeder wel genoeg. Dat probleem heb ik ook met Moeder

In interviewvorm vertelt kardinaal Sarah over zijn jeugd, hoe hij priester wordt en later kardinaal. Ik schreef er al eerder over, hier en hier . Vandaag een afsluitend woord. Het eerste deel vond ik het interessantst. Het gaat over zijn jeugd, hoe hij opgroeit in het kleine dorp Ourous en al jong geïnspireerd raakt door de 'Holy Ghost Fathers', de Spiritijnen. Heel bijzonder en zo anders dan wij hier opgroeien! Hij ging bijvoorbeeld vóór school naar de dagelijkse mis en de paters woonden dicht bij het dorp. Op het eerste deel na vond ik het een erg moeilijk boek om te lezen. Ik kreeg steeds maar drie bladzijden in één ruk gelezen. Ik ben slecht in geschiedenis en de beschrijving van opeenvolgende pausen leest als een geschiedenisboek. Toch zou ik het aanraden. Het verhaal is indrukwekkend, hoe een klein jongetje uit de bergen in Ghana een kardinaal van de paus wordt. En ook als je moeite hebt met onze paus. Ik begrijp dat veel mensen moeite met hem hebben, met bepa