Proeven en Geloven

Vaderdag. De dag begon al meteen niet zo goed. Tegen negen uur hoorde ik nog steeds geen kind ontbijt maken, wat toch wel de bedoeling was. Als ik naar de kerk wil, moet ik op tijd ontbijten dus ga ik toch maar zelf aan de slag. Als ik broodjes aan het afbakken ben, komt Bud beneden. Ik vind mezelf een dweil van een moeder omdat ik hem niet gewoon uit bed getrommeld heb. Maar dan is hij de hele ochtend, zo niet de hele dag chagrijnig. En ik gun hem zijn uitslaapje heus wel (dat bedoel ik met dweil...). Als het ontbijt klaar is, zeg ik, 'Breng jij het naar boven, en blijf dan vijf minuten gezellig zitten.' Hij neemt het blad niet aan maar houdt wel de deur voor mij open. 'Als ik naar boven loop wordt mijn wifi verbroken.' 'Zonder telefoon!', roep ik (ik dacht dat dat logisch was). Hij loopt de slaapkamer binnen.  Ik laat het blad met één punt op de gangkast rusten terwijl ik er het pakje dat daar ligt, op wurm. Tennissokken. 'Fijne vaderdag'

Afgelopen maanden heb ik de cursus Katholiek Geluid gevolgd. Over de eerste en de  tweede cursusdag schreef ik al eerder. In het kort: hoe maak je een elevator pitch als het gaat om je geloof. En wat te antwoorden op de vele, vaak emotioneel beladen vragen die mensen soms aan je stellen? Catholic Voices begon in Engeland als een soort mediatraining, toen paus Benedictus daar in 2010 op bezoek kwam en er plotseling vraag was naar gewone mensen, die over het katholieke geloof konden vertellen in de media. De cursus die ik gedaan heb, ‘Een Katholiek Geluid’, is eigenlijk een spin-of daarvan. Op straat, op feestjes, bij familie thuis en bij het koffiezetapparaat hebben mensen namelijk óók wel eens vragen en opmerkingen. Waar je als gewone gelovige niet altijd een antwoord op weet. En soms wel weet maar niet direct kunt uitleggen, zeker niet aan iemand die geen geloofsachtergrond heeft, en vaak ook geen idee wat het eigenlijk inhoudt. Wat heb je nu eigenlijk precies gedaan?’, w