Proeven en Geloven

Link-up hosted at finelinenandpurple.com.

This morning when I looked outside, the world was all white, again! Since I couldn't take the car, I had to ride my bicycle. It wasn't slippery though, fresh snow isn't slippery and the roads were clean. It was quiet in church though, but good. The sermon today was about visions, of course. About having visions, and about having a vision. Whenever you want to build a boat with a group of people, don't start dividing tasks right away. Start telling about the sea that separated, and the people walking through. People need to have a vision to stay motivated.

Also, visions need to be grounded in reality. It is not just about seeing beautiful visions, it is about taking them back to reality. At mount Tabor the disciples learned it is not just about shining light. When the cloud came they had to let that vision go and to back to reality, to the events that would take place in the good week.
That's what stayed with me from today&…

Vanavond hebben wij de film ‘Life of Pi’ bekeken. Mooie plaatjes. Maar het eind vond ik wel wat vreemd. Geloven wordt voorgesteld als een keus, die het leven aangenamer maakt. BUD begreep het niet. Ik vertelde hem over een stap in mijn eigen weg naar geloof. Ik wilde wel geloven maar mijn verstand was niet overtuigd. Ik gebruikte hierbij het volgende model, dat in de personeelspsychologie gebruikt wordt bij het selecteren van een geschikte kandidaat. Er zijn vier mogelijkheden met twee variabelen, het bestaan van God en mijn geloof. Ik heb controle over één variabele, mijn geloof.

1 God bestaat   Ik geloof 2 God bestaat   Ik geloof niet 3 God bestaat niet   Ik geloof 4 God bestaat niet   Ik geloof niet Als ik ervoor kies te geloven dan kan het zijn dat God inderdaad bestaat, kwadrant1: Dat is heel fijn. Als ik wel geloof maar God bestaat niet, dan zit ik in kwadrant3: 'dat is een beetje dom’ vulde BUD in. Precies. Dan sta je voor gek. Dit vond ik zelf een tamelijk beangstigende ui…

Woensdagavond, op weg naar de kerk. Het regent zacht. Je zou kunnen zeggen het miezert. Maar de regen valt zo zacht, dat ‘miezeren’ al teveel is. ‘Nevelen’ zou een beter woord zijn. Deze regen is zo zacht, dat ik er niet boos op kan zijn. Het is meer een aanraking, waarin ik de hand van God kan voelen, die troost biedt. Net als ik mijn fiets in de garage wil zetten, merk ik dat het droog geworden is.

Deze tekst heb ik in een voorgaand jaar geschreven. Dit jaar was het heel ander weer. De laatste sneeuw is nog niet weg. Er staat zelfs nog een sneeuwpop verderop in de straat.

In onze kerk was een oecumenische viering samen met de PKN. Wat me het meest is bijgebleven is de gelijkenis met een (haard)vuur. Als je gloeiende kolen bedekt met een laag as, en dan de volgende ochtend terug komt, dan veeg je de as eraf en vind je daaronder de gloeiende kooltjes. De as is niet alleen 'viezigheid', maar bewaart ook het vuur eronder. Het askruisje bewaart ook jou vuur in donkere tijden.

Ne…

Ik lees net op rkcocumenten.nl dat de paus zijn ambt zal neerleggen per 28 februari 2013 en verkeer nu in lichte toestand van shock. Dat van de koningin zag ik aankomen maar dit niet. Ik ga zo twintig andere sites raadplegen of het wel waar is.

Gisteren vertelde de pastoor over de vorige paus, paus Johannes Paulus II. Die had net zijn ambt aanvaard en kon vervolgens niet slapen, draaide naar links en draaide naar rechts. Toen bad hij: Heer, het is niet mijn, maar ùw kerk. Daarna kon hij slapen.

Niet dat mijn ouders iets met geloof hadden maar ik herinner mij goed dat mijn vader me bij de tv riep. 'Een unieke gebeurtenis, de verkiezing van een paus', en dat we naar de televisie hebben zitten kijken tot de witte rook uit de schoorsteen kwam. Dat werd Paus Johannes Paulus I. Een paar weken later gebeurde het nog een keer en toen kwam Paus Johannes Paulus II.

Ik ben de laatste dagen op zoek geweest naar de betekenis van carnaval en hoe daar vorm aan te geven, voor ons als katholiek gezin van boven de rivieren. Via de vrije school heb ik een hoop vernomen over  het afschudden van het oude, zodat je klaar bent voor het nieuwe. Internet leert dat Carnaval een heidens feest zou zijn dat door de kerk is overgenomen bij de kerstening.  Niet zo verbazingwekkend, die heb ik ook al gehoord over de kerstboom. Mijn man wist te vertellen dat de dorpen in onze omgeving ook een carnavalsnaam hebben. In de krant stond dat de burgemeester in een naburig dorp de sleutel aan prins carnaval overhandigt heeft.

Maar de mensen die carnaval vieren, zijn niet de mensen die aswoensdag een askruisje halen. Alsof het één niets meer met het ander te maken heeft. Als u wel beide doet dan hoor ik daar graag meer over. Bij ons in de kerk wordt er niet zo veel aan gedaan. De status van carnaval als katholiek feest blijft mij onduidelijk.

Nu overkomt het mij geregeld dat …

Rode rozen en tortilla's is de titel van een boek dat ik ooit geleend heb van een vriendin. Ik wou het eerst niet lezen want een boek over eten leek me niets. Ze heeft me overgehaald. Sinds ik deze BLOG schrijf moet ik daar vaak aan terug denken. Soms sta ik te koken met heftige emoties en druppen bij wijze van spreken mijn tranen in de pan. Net als de traan die in het boek in de bruidstaart belandt en iedereen doet huilen (zie dit boekverslag van een scholier).