Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juli, 2013 tonen

Waarschuwing: niet voor weekhartigen.

't Is nog koel, Stud is werken, Bud bij oma. Na eerst de tuin aan kant gemaakt te hebben veeg ik de benedenverdieping. Niets bijzonders. Totdat ik besluit de rieten mand met tennisrackets maar eens op te schuiven. Het schoenenbankje verschuif ik regelmatig, de tennismand niet, want wat komt daar nu onder. In een vlaag van verstandsverbijstering deed ik dat nu wel. In de driehoek tussen bank, verwarming en mand liggen wat blaadjes. Of... nee... neehee... dat grote blad lijkt wel... ik veeg er tegenaan met mijn veger. Zo licht als een blaadje. Toch herken ik er iets anders in. Maar hoe komt dat in de gang... en hoe krijgt dat de kans zo uit te drogen? Eewww... In deze hoek staat normaal gesproken de mand: Zo ziet het er nu weer uit: Hoe is die kikker ongemerkt de gang ingekomen? Een grap kan het niet zijn of ik moet de verbogen camera nog vinden. En al die keren dat ik er langs heb geveegd. Misschien heeft een kat uit de buurt hem onder de bank gedeponeerd, voor

Citroencake

Cake is naar mijn mening één van de moeilijkste dingen om te bakken. Bij mij worden ze vaak te droog. Ik vergeet de tijd, of de oven staat te hoog, en net als wanneer ik brood bak wordt de korst vaak te droog en te donker. Of hij is niet luchtig genoeg. Maar ik blijf zoeken naar tips en nieuwe recepten. Al googelend kwam ik dit recept van Starbucks Lemon Loaf tegen. Eén van de ingrediënten is baking soda, en dat is een favoriet ingrediënt van mij. Verder wordt in deze cake de in Nederland gebruikelijke boter bijna helemaal vervangen door olie. Ik heb hem gemaakt zonder icing, omdat ik slagroom wel genoeg vind eigenlijk. Ik kon mijn ogen haast niet geloven toen ik zag hoe luchtig de cake was geworden. Een mooie zachte buitenkant. Twee dagen later eten we de laatste plakjes op, en hij is nog steeds heel lekker. Helaas kan ik niet beloven dat hij een volgende keer weer lukt, want je weet nooit wat voor dringende zaken zich voordoen waardoor ik de oventijd uit het oog verlies...

Picknick op zondag

Gister hadden we een picknick in de kerk, voor ouders en kinderen, na de gezinsviering. Behalve lekker eten, konden de kinderen spelen. Er was een speurtocht in de kerk voor ouders, maar kinderen mochten ook mee. Aangezien het zonnetje heerlijk was doorgebroken heb ik buiten aan een kunstwerk van Josef gewerkt. Haren van wol en een baard van vilt, mouwen van propjes crêpe-papier en de tien geboden in letters geknipt uit tijdschriften. Dat laatste was een perfect klusje voor Bud. Heel gezellig met een aantal ouders en kinderen rond de knutseltafel. De pastoor heeft onze Josef al een mooi plekje in de kerk toegezegd. 'k Heb helaas geen foto's dus het is een beetje kaal zo. Maar, stel je voor, terras - zonnetje - lekkere hapjes en sangria - tuin - mensen die even kwamen kijken wat daar zo gezellig was. Bud had helemaal zijn draai gevonden en hij vond het reuze gezellig, hetgeen niet vanzelfsprekend is. Fijn!

Maria Magdalena

Is het niet wonderlijk hoe groot de belangstelling is voor Maria Magdalena. Hoe haar relikwieën op vele plaatsen zouden zijn beland. Velen lijken ervan te dromen een nazaat te zijn uit de vermeende relatie tussen Jezus en Maria Magdalena. Door de eeuwen heen was dit voor vele esoterische gelovigen al iets om mee bezig te zijn maar nu lijkt het wel gemeengoed. Mijn man kwam jaren geleden thuis met de boeken van Dan Brown. Hij las ze in één ruk uit. Terwijl hij zelden leest. Ik sla 'De Da Vinci code' open, blz. 242-243: ' De heilige graal is Maria Magdalena... '. ' Maria Magdalena vormde een enorme bedreiging voor de mannen van de Kerk. (...) ze beschikte ook over het tastbare bewijs dat degene die kort daarvoor door de Kerk tot godheid was uitgeroepen, een sterfelijke afstammeling had voortgebracht.' Dat is precies het beeld waarmee ik ben groot gebracht. De Kerk, wat synoniem is voor mannen, is bang voor de vrouwelijke oerkracht. Het wonderlijke is, dat d