Proeven en Geloven

Fr. Michael Baggot - Live  Ik groeide op als agnost. Ik had wel een idee van een schepper, een intelligentie. Ik kwam, via mijn interesse in geschiedenis, mensen tegen die serieus discussieerden over theologische zaken. Ik kwam tot de conclusie dat het redelijker was in God te geloven. Maar dan was er nog het christendom. Ik leerde een vriend kennen die christen was. Ik vond dat hij gebrainwashed was door zijn familie. Daar moest ik wat aan doen! Maar ik raakte zelf geïnteresseerd. Ik kreeg respect voor Jezus als mens.  Ik hoorde van C.S. Lewis en las Mere Christianity. Christus is Lord-Lunatic-Liar. Een gewone goede man zegt niet dat hij God is zonder dat het waar is. Maar ik wist zeker dat de plek waar Christus níet te vinden was, Rome was.  Ik had een oma die katholiek was. Zij leed veel, jarenlang, maar toch was ze opgeruimd en blij. Waar kwam die blijdschap vandaan? Ik ging op internet zoeken. Ik begon de 2000 jaar lange geschiedenislijn te zien. De kerk, die vast allang ingestort

Van 23-25 oktober vond er een online conferentie over katholieke apologetica plaats. De lezingen daaruit zijn het komende jaar nog te beluisteren maar niet meer gratis. Hier volgen van een aantal lezingen de lessen die ik geleerd heb. Dr. William Lane Craig - What Philosophy Offers to the “New Evangelization” Johannes Paulus II zei: 'filosofisch denken is vaak de enige grond voor begrip en dialoog met degenen die ons geloof niet delen.' 'Mere Christianity', louter christendom, is als een hal. Niemand is er tevreden mee om in de hal te blijven. De kamers zijn de verschillende geloofsrichtingen.  God is de beste uitleg dat er iets is en niet niets. God is de beste verklaring voor het begin van het heelal. God is de beste verklaring voor intelligent leven. God is de beste verklaring voor objectieve morele waarden en plichten in de wereld. God is de beste verklaring voor feiten rondom Jezus van Nazareth. God kan persoonlijk gekend en ervaren worden. Intellectuele argumenta

'We kunnen zien dat een vastbesloten vrouw een wilsstrijd meestal wint. Maar ze verliest de oorlog als haar man zich terugtrekt uit de discussie in televisie kijken of sport, of erger, een overspelige relatie.'  Vandaag hebben we het over het huwelijk volgens de heilige Johannes Chrysostomus. Chrysostomus  leefde van 349 tot 404. Veel van zijn werk is bewaard gebleven, waaronder 700 preken. Zoals deze homilie over het het huwelijk , bovenste link. Ik vond twee filmpjes over dit onderwerp voor degenen die liever een filmpje kijken. Eén met teksten op muziek:  Hymn of the Cherubim . De ander met  een boekbespreking . De muziek vind ik mooi, de boekbespreking vertelt over wie Chrysostomus was. Chrysostomus wordt zelfs geciteerd in de catechismus (2365): Ik stel jou liefde boven alles en niets zou pijnlijker voor mij zijn dan niet dezelfde gedachten te koesteren als jij. Geen tiran  In een tweede artikel, De heilige Johannes Chrysostomus over het huwelijk , vind ik: God told this

Sinds 2012 blog ik hier over eten en geloof. Sinds 2011 volg ik Jennifer Fulwiler, eerst via haar blog en later via Instagram en podcast. Tot voor kort had Fulwiler een eigen radioshow, waarvan elke week een podcast werd gemaakt. Sinds kort heeft ze een eigen podcast die ook op YouTube te vinden is.  Don't say "Momedy" Als je kinderen hebt als vrouw kan men blijkbaar geen gewone woorden meer gebruiken maar wordt alles gezien door de Mom-bril. Ongeacht wat je verder gepresteerd hebt. Het is enigszins begrijpelijk, men wil de heiligheid van het moederschap natuurlijk benadrukken. Maar als je alles zo gaat noemen lijkt het of het niet normaal is om bijvoorbeeld moeder te zijn en comedy te doen. Woorden als Momedy drukken wat je doet in een bepaalde hoek: het is (alléén) voor moeders. Alles wat je doet wordt door de lens van het moederschap bekeken. Door het zo te doen lijken of de keus voor het moederschap een ongebruikelijke is, maken we dat jonge vrouwen zich oncomfortabe

Ik ben informatie aan het zoeken over planten. Ik wil een Mariatuin maken. Dit is wat ik vandaag heb gevonden.   Muurbloempjes : oranje, verwijzen naar de opstanding. Wilde Akelei : Het gebogen bloemhoofdje verbeeldt de ootmoed van Maria bij het aanhoren van de boodschap van Gabriel. Soms wijst het op de zeven gaven van de Heilige Geest. Zowel de plant als de bloem van de akelei wordt gebruikt op begraafplaatsen. De akelei staat voor het lijden van Christus. Boerenwormkruid : In de christelijke symboliek staat boerenwormkruid voor gemoedsrust (waarheid en bescherming). Gewone brunel : eetbaar (in salade, stoven als spinazie of groentesoep). Gewone Brunel wordt ook wel  godsheil  of  godswonderkruid  genoemd. De plant werd onder meer gebruikt tegen difterie. In de Elzas heet het  St. Antoniuskraut . Deze heilige Antonius was beschermheilige tegen allerlei besmettelijke ziektes zoals de pest, difterie en het antoniusvuur. Cichorei : eetbaar, bloeit rond midzomer. Bitter. Cich

Phil Tran: Vaderloosheid en de gewonde man  Wereldlijk succes is een substituut voor de vaderfiguur. Er is een diep verlangen in de leegte van het hart van de man, dat zoekt te weten dat hij vaders oogappel is. Te weten dat hij geprezen wordt, geliefd en dat iemand zich in hem verheugd, dat is de geliefde zoon. Onze behoefte aan de liefde van een vader. Als een jongen zijn informatie over seks van leeftijdgenootjes krijgt en niet van zijn vader, dan ontbreekt het aan de schoonheid die God ons heeft gegeven. Vaak hebben onze vaders zelf ook een leegte in hun hart, hadden zelf niet altijd een goede relatie met hun eigen vader. Ik ben ervoor een cultuur te ontwikkelen van authentieke mannelijkheid. Het is heldhaftig een vader, een mentor te zijn. Er is zoveel nep! De cultuur van emotieloosheid bijvoorbeeld: we denken dat emoties ons minder man maken. We moeten oefenen emoties te hebben en broederschap te verlangen. Mannen willen rouwen om het goede dat ze verloren hebben. Amber en Al Ezea

Photo by Kelsey Knight on Unsplash Ik twijfel over het plaatsen van een artikel, Lust, Taal en het Oneffen speelveld, dat ik heb vertaald uit het Engels, en een verslagje van mijn actuele gevoelens. Ik voel een geestelijke bodem, nu de stage van onze zoon wegens corona niet doorgaat. Ik weet het, ik ben niet de enige met zulke problemen maar het kind zit al een half jaar thuis. Dat kan toch niet gezond zijn voor een achttienjarige en vooral niet ééntje met autisme. Dat maakt dat ik me leeg voel, machteloos en met mijn rug tegen de muur. Dit soort gevoelens ga ik graag te lijf door hard te lopen. Zo ook vanmorgen. Maar nog voordat ik halverwege was begaf mijn telefoon het, net toen ik een groep etende zwanen filmde. Het gezellig geluid dat ze maakten bij het obslobberen van het kroos had ik graag willen vastleggen.  Het was een onherhaalbaar moment: ze waren zo dichtbij. De tranen sprongen me in de ogen. Ik had een extra lange route gepland en zou nu geen gegevens hebben van Strava. Oo