Deus Caritas Est II

Vaak wordt een onderscheid verondersteld tussen agape - Christelijke liefde en eros - niet-Christelijke liefde. Eenvoudig gezegd, de kerk zou tegen lichamelijke en hartstochtelijke liefde  zijn en vindt alleen christelijke naastenliefde goed. Zo is het niet, de twee gaan niet tegen elkaar in maar horen bij elkaar. Een beeld hiervan is het verhaal van de Jakobsladder, Genesis 28, 12. In deze bijbelse tekst wordt verhaald, dat de patriarch Jakob in een droom, boven de steen die hem als kussen diende, een ladder zag die tot in de hemel reikte en waarlangs engelen opstegen en neerdaalden.

Eros en huwelijk moeten niet los gezien worden. De relatie tussen gehuwden is een beeld van de relatie met God, een blijvende exclusieve relatie.

Over het huwelijk zegt Paus Benedictus XVI:

In het huwelijk wordt eros omgevormd tot agape, liefde die niet langer op zoek is naar zichzelf maar zich bekommert om de ander, liefde die bereid is om zich voor de ander op te offeren en open te staan voor de gave van nieuw menselijk leven.

Van ons wordt gevraagd elkaar lief te hebben, zoals God ons liefheeft. In de Bijbel staan veel voorbeelden van God die zijn volk steeds weer vergeeft (agape). God geeft zichzelf in Jezus in de kruisdood om de mensen te redden.

Aan deze daad van zelfgave heeft Jezus blijvende tegenwoordigheid verleend door de instelling van de Eucharistie tijdens het laatste avondmaal.

De eucharistie heeft een sociaal karakter. Je hebt Jezus niet voor jezelf. Je ontvangt het brood samen met iedereen die gelooft. 'Omdat het brood één is, vormen wij allen tezamen één lichaam, want allen hebben wij deel aan het ene brood' (1 Kor. 10, 17). In de eucharistie komt de agape van God lichamelijk tot ons. God geeft zich aan ons waardoor wij bij elkaar gaan horen als kerk.


Terug naar Deus Caritas Est I