Vannacht had ik een rare droom. Ik droomde dat ik aan het koken was, toen twee dames van de kerk langskwamen. Ik vroeg of ze bleven eten. Ze werden niet thuis verwacht en namen het aanbod graag aan. Dat vond ik heel gezellig - maar hoe moest ik van een kleine pan pompoensoep genoeg voor iedereen maken? Intussen had mijn zoon ook een vriendje meegenomen. En een oudere meneer was binnen komen wandelen - ik wist niet met wie hij mee was gekomen. Maar de pan soep werd er niet voller op.
Ik liet de kinderen drankjes en toastjes met Franse kaas ronddelen. Het onbekende vriendje van mijn zoon vroeg ik een brood uit de vriezer te halen. 'Dat heb ik al gedaan', zei hij. Toen dacht ik weer aan de pan op het vuur. Die begon net aan te koeken - maar wat vreemd - de pan zat ineens veel voller. Het leek wel vlees wat erin zat, het zag eruit als seitan, een vleesvervanger. Ik was blij dat er meer eten was, maar ik kon de dames van de kerk natuurlijk geen vlees voorzetten op vrijdag. Ik besloot ook tonijnsalade te maken want ik had nog wel blikjes tonijn in huis. De oude meneer en nog een paar andere mensen die ook waren binnengekomen liepen enorm in de weg. Ik viel flink uit: 'Ik moet zo eten op tafel zetten, liefst vandaag nog en als jullie mij in de weg lopen krijg ik het nooit af'.
Toen werd ik wakker. De droom bleef nog even hangen en ebde toen weg. Met flarden kwam hij nog voorbij toen ik het ontbijt klaarmaakte. Ik draaide me om. Daar lagen drie pompoenen! Genoeg voor een grote pan soep, en met al die helpende handen is dat binnen een uur klaar!
Wat een fijne droom. De oprechte blijdschap van de gasten, het vertrouwen dat het met dat eten wel goedkomt.
Maar dan toch de paniek, dat er niet genoeg is. En dan koekt het ook nog aan. Maar dan ineens zit er vlees in de soep.
De droom was niet af.
Is de tonijnsalade gelukt? Was de soep lekker? Wie waren die mensen? Ze waren schimmig, ik heb hun gezichten niet gezien en hun namen niet gehoord. Alleen de oude meneer had een zweem van bekendheid.
Al had hij wel even in de pan kunnen roeren, hij stond er tenslotte naast!
Dat is mijn droom, eten met iedereen aan een lange tafel. Gekookt door een heleboel mensen. Ik zie die tafel al staan bij ons in de straat, en helemaal de hoek om.
Was de pompoen en snijd hem in stukken. Schillen hoeft niet, daarom moet je hem goed wassen. Snipper een ui en een teentje knoflook. Fruit de ui aan in een eetlepel olie en voeg later de knoflook toe. Bak dan de pompoenstukken even mee en voeg daarna een halve liter water toe - meer kan altijd nog. Eventueel een bouillonblokje erbij - groente of kip - en een snuf hete paprika. Als het na een half uur gaar is, pureer je de soep met een staafmixer of blender (dan kan je hem beter eerst even af laten koelen).
Serveer met een homp brood, een klodder zure room, een in blokjes gesneden tomaat en koriander naar smaak.
Ik liet de kinderen drankjes en toastjes met Franse kaas ronddelen. Het onbekende vriendje van mijn zoon vroeg ik een brood uit de vriezer te halen. 'Dat heb ik al gedaan', zei hij. Toen dacht ik weer aan de pan op het vuur. Die begon net aan te koeken - maar wat vreemd - de pan zat ineens veel voller. Het leek wel vlees wat erin zat, het zag eruit als seitan, een vleesvervanger. Ik was blij dat er meer eten was, maar ik kon de dames van de kerk natuurlijk geen vlees voorzetten op vrijdag. Ik besloot ook tonijnsalade te maken want ik had nog wel blikjes tonijn in huis. De oude meneer en nog een paar andere mensen die ook waren binnengekomen liepen enorm in de weg. Ik viel flink uit: 'Ik moet zo eten op tafel zetten, liefst vandaag nog en als jullie mij in de weg lopen krijg ik het nooit af'.
Toen werd ik wakker. De droom bleef nog even hangen en ebde toen weg. Met flarden kwam hij nog voorbij toen ik het ontbijt klaarmaakte. Ik draaide me om. Daar lagen drie pompoenen! Genoeg voor een grote pan soep, en met al die helpende handen is dat binnen een uur klaar!
Wat een fijne droom. De oprechte blijdschap van de gasten, het vertrouwen dat het met dat eten wel goedkomt.
Maar dan toch de paniek, dat er niet genoeg is. En dan koekt het ook nog aan. Maar dan ineens zit er vlees in de soep.
De droom was niet af.
Is de tonijnsalade gelukt? Was de soep lekker? Wie waren die mensen? Ze waren schimmig, ik heb hun gezichten niet gezien en hun namen niet gehoord. Alleen de oude meneer had een zweem van bekendheid.
Al had hij wel even in de pan kunnen roeren, hij stond er tenslotte naast!
Dat is mijn droom, eten met iedereen aan een lange tafel. Gekookt door een heleboel mensen. Ik zie die tafel al staan bij ons in de straat, en helemaal de hoek om.
Het recept:
Pompoen
Ui
Knoflookteen
Olie
Bouillonblokje
Hete paprika
Brood
Zure room
Tomaat
Koriander
Was de pompoen en snijd hem in stukken. Schillen hoeft niet, daarom moet je hem goed wassen. Snipper een ui en een teentje knoflook. Fruit de ui aan in een eetlepel olie en voeg later de knoflook toe. Bak dan de pompoenstukken even mee en voeg daarna een halve liter water toe - meer kan altijd nog. Eventueel een bouillonblokje erbij - groente of kip - en een snuf hete paprika. Als het na een half uur gaar is, pureer je de soep met een staafmixer of blender (dan kan je hem beter eerst even af laten koelen).
Serveer met een homp brood, een klodder zure room, een in blokjes gesneden tomaat en koriander naar smaak.
Reacties
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter