Carnaval in Mestreech

Kwatta, onherkenbaar vermomd
als zigeunerin.

Zondagochtend om 8.45 op pad, 9,15 verzamelen op Utrecht CS. Iemand had meteen al de trein gemist, niet de laatste die we kwijt waren maar uiteindelijk hebben we iedereen weer teruggevonden. Er was meteen al politie op de been in Hoog Catharijne maar dat kwam door Ajax-Feyenoord en niet door carnaval. Druk druk druk in de trein, het percentage verkledelingen steeg naarmate de breedtegraad zakte.

Om 11.30 woonden we de mis bij in de Sint Christoffelkathedraal in Roermond. Hier meldden ook de verloren schapen zich net op tijd voor de mis. In deze kathedraal bevinden zich diverse relieken die ik niet meer allemaal op kan noemen omdat we ondertussen moesten verzamelen en dat was lastig in zo'n grote kerk. Ook bleek dat de schapen waaruit onze groep bestond niet bereid waren klakkeloos achter de leider aan te lopen. Ze waaierden uit over de hele kathedraal en daarbuiten, via de diverse ingangen.

Excuses voor het vage beeld, ik werd aan de ene arm naar de reliekenkast getrokken en aan de andere naar het verzamelpunt. Dit zijn botjes van de Heilige Petrus.

Een half uur later waren we in de brasserie voor de lunch. Daar mochten we niet naar binnen omdat enkelen van ons al gedeeltelijk verkleed waren. Tegen de afspraak in, want voor de mis moesten we gewoon gekleed zijn. Het was tenslotte geen carnavalsmis. Gelukkig had de brasserie, waar we wel op het verwarmde terras terechtkonden, een grote toiletruimte waar wij ons konden verkleden. Op naar Mestreech.

De echte madeleines.

Hier wordt spreken overbodig. Onnodig en onmogelijk. Op het station komt de feestmuziek je tegemoet, de feestkleuren rood, groen en geel, iedereen is verkleed. Buiten begint meteen de optocht met praalwagens. Wij ontwikkelen een systeem waardoor wij elkaar niet kwijtraken: iedereen let op één persoon. Maar dit werkt niet want je kunt niet tegelijk achter je en voor je kijken. In polonaise lopen is de enige oplossing. Weten we ook gelijk waar dat gebruik vandaan komt.

Wat opvalt is dat er nergens plastic glazen te bekennen waren, overal schonken ze in glazen. Dat zie je bij ons niet meer!

's Avonds zuurvlees gegeten, soort hachee waarbij het vlees eerst in azijn geweekt wordt. Aanrader!

Deze mail is, uiteraard een dag twee dagen te laat, de zevende en laatste in de reeks van 7 mails in 7 dagen, gehost door Jennifer Fulwiler op