Naaien

Naaien is iets waar ik altijd als een berg tegenop zie. De berg naaiklusjes wordt dan ook steeds groter, en dan maak ik nog niet eens zelf kleren. Aangezien het vastentijd is en ik graag een offer wil brengen, ontkomt deze klus nu niet aan uitstel.

Mijn hittepit is na jarenlang trouwe dienst in de prullenbak beland, want de inhoud stroomde door steeds meer gaten naar buiten. Van een oude dekbedhoes, die eerst van mijn nichtje is geweest en toen van BUD en waar ik geen afscheid van kan nemen omdat ik de kleuren zo mooi vind, heb ik deze hittepit gemaakt. Gevuld met rijst, een overschot uit de voorraadkast. Twee extra zakjes gemaakt om met kersenpitten wil vullen, nu nog wachten op het kerseneizoen.

De problemen begonnen toen ik een rok wilde innemen. Een baan ertussenuit halen ging nog. Maar bij het naaien luste de onderkant van het naaisel. Dat kwam vast door de verschillende draden die ik bovenop en in de spoel had zitten. Maar na het opspoelen van een nieuwe spoel was het probleem er nog. Dan moest het iets met de bovendraadspanning zijn. Gebruiksaanwijzing van beneden gehaald. Een kopje thee gezet. Boek doorgebladerd, bovendraadspanning aangedraaid. Probleem was er nog.

BUD kwam thuis. Thee ingeschonken. Na een half uur weer naar boven. Weer geprobeerd, nu klonk er gerammel. Het spoelhuis was losgekomen. Minutenlang het weer vast proberen te krijgen tot hij zat, maar niet vast genoeg. Schroefje aangedraaid en verhip, hij doet het!

Rok gepast. Teveel stof weggehaald, nu zit hij te strak! Naad weer losgetornd. Halve weggehaalde strook er weer tussen gewurmd. En dan heb ik het nog niet over de onderrok, die moet nog. Ik had de rok wel gepast van tevoren, maar misschien was het handiger geweest af te spelden hoeveel er tussenuit moest. En dan te rijgen. Maarja het was zo'n makkie...