Auti-situatie of heeft hij een punt? Ligt de taalbarrière bij de spreker of bij de ontvanger?

Onlangs waren we bij vrienden voor een gezellig avondje kaarten. Nu is onze zoon van twaalf al enige tijd druk bezig om alle platte taal en taalfouten die hij ontwaart, te verbeteren. Mijn man en ik weten inmiddels, dat wij vaak 'ff' zeggen. Wij zijn druk lerende om voortaan 'even' te zeggen, want goed voorbeeld doet goed volgen en wij dragen graag ons steentje bij aan het taalkundig onderwijs.

Mijn moeder vindt Buds taalverbeteringen heel fijn, die is zelf ook een fanatieke taalverbeteraar. Waar ik de inhoud meestal belangrijker vind, al houd ik ook van een mooie verpakking, daar luistert zij gewoon niet als je geen correct Nederlands spreekt.


Maar niet iedereen vindt het even leuk om verbeterd te worden, en al helemaal niet door een snotneus van twaalf. En het is typisch autistisch om rang, stand of sociale relatie te negeren en iedereen op elk woord te wijzen dat niet voor ABN doorgaat. Superlastig en soms pijnlijk, want een autistisch kind begrijpt niet dat grote mensen wel plat mogen praten, schelden en vloeken en hij niet. Nou begreep ik vroeger ook niet waarom volwassen mensen geen correct taalgebruik hanteerden terwijl wij dat op school moesten leren. Maar ik hield al snel mijn mond, want ik begreep dat je over sommige dingen beter kon zwijgen (ook in ons post-hippie vrijheid-blijheid gezin). Als je toch kaatste kon je de bal verwachten. 

Bud is echter steeds weer verbaasd, wanneer de bal terugkaatst... Op de vraag waarom hij het toch steeds weer doet, legt hij mij uit dat hij de wereld als harmonieuzer ervaart als iedereen zich aan de taalregels houdt. Dan klopt het en daar houdt hij van.

Ik weet nog niet hoe, maar we vinden wel een manier om hier balans in te vinden. Tijdens een wandeling door het park overweeg ik dit, en ik vraag me plotseling af hoe belangrijk de verpakking voor het overbrengen van je boodschap eigenlijk is. Is correct taalgebruik belangrijk? En geldt dat ook voor mijn blog? Dank voor de automatische spellingscontrole.

Dan zie ik een briefje op de grond liggen.

'Jezus kan en wilt u helpen.'  Dat klinkt als plat Utrechts, en inderdaad gaat het hier om een groep uit Utrecht.  Derde persoon enkelvoud bij het onregelmatige werkwoord willen. Hoe tegendraads het ook is, dat moet zonder t. De schrijver van deze flyer heeft mij vast niets te vertellen wat de moeite waard is, concludeer ik meteen. Dan bemoeit Bud zich ermee. Mama, er staat nog een fout in. 'Opzoek' moet met twee losse woorden geschreven worden. En dan nog het hoofdlettergebruik dat het geheel schreeuwerig maakt

Conclusie: het helpt bij de verspreiding van een boodschap als deze verpakt is in correct Nederlands.

* Noot 1: Er schijnt een bijbel te zijn in straattaal, de Torrie van Mattie,. Ik ga hem niet lezen. Ik zou hem ook niet begrijpen.

* Noot 2: Correct Nederlands helpt wellicht alleen als de lezer of luisteraar ook correct Nederlands spreekt. Ergens vind ik dit vreselijk jammer. Als je elkaars taal niet spreekt begrijp je elkaar ook niet en soms wil je elkaar ook niet begrijpen. Ik zou zo graag willen dat we elkaar gewoon begrepen!