Dit jaar hebben we, eindelijk, het Floris-V pad afgewandeld. Vier jaar geleden zijn we daaraan begonnen. Het wandelen zelf, de zware rugzakken, diverse tegenvallers onderweg, dat viel tegen. Na 1 dag hadden we 4 km om moeten lopen naar de camping omdat de geplande brug een snelweg was. Stud was zijn gouden kettinkje verloren en terwijl hij daarnaar op zoek was, bleef Bud hangen in de draaideur (zo'n ijzeren stavengeval uit de middeleeuwen) en bezeerde zijn voet. We moesten onze reis na 1 al dag afbreken.
Daarna zijn we van de rugzakken afgestapt en hebben meerdere één- en tweedaagse wandeltochten gemaakt. De laatste 100 km (het zijn er in totaal 245) hebben we afgelopen juli in één week gelopen! Met bepakking. Ik kom later terug op deze reis.
Na een paar dagen welverdiende rust hebben Stud en ik Bud naar opa en oma gebracht. Zelf reden we door naar Trier om zes dagen te fietsen langs de Moezel. Fysiek minder zwaar, maar toch enorm vermoeiend om de hele dag:
Volgend jaar wil ik ook een fiets met motor!
De plek rondom de steek kleurde eerst rood, daarna blauw en toen geel. Maar dit bleek allemaal, eenmaal thuis, toen ik weer kon googelen, niet gevaarlijk.
Toch vind ik wandelen leuker. Zoals mijn zus het zei: het is misschien spiritueel gezwam, maar een wandeling staat voor het leven. De dingen die je tegenkomt zijn verwant aan de dingen die je in je leven tegenkomt.
Nou kwamen we ook wel dingen tegen tijdens het fietsen hoor. Behalve ongedierte, wind en tegenliggers ook: bruggenbouwers.
Op de foto's kun je nauwelijks zien hóe hoog deze brug wordt. Tot in de hemel. Hierboven zie je een pilaar in aanbouw, nog niet half zo hoog als die ernaast. De brug wordt zo hoog als een hoog flatgebouw.
Het drama van de 'verdwenen' eieren: ze waren niet verdwenen. Twee dagen later vonden we ze terug, geplet onderin de tas. Ik haalde ze er meteen uit, om er dan achter te komen dat er a) geen stromend water in de buurt was en b) wel wespen waren. Gelukkig niet wéér geprikt.
Hieronder een zeer lekker maaltje bij pizzeria La Terazza in Zell. Langs het water en niet duur (borden hebben we halverwege gewisseld, volgens goed Hollands gebruik).
Boven een dubbeldekkerbrug voor auto's en treinen. Onder één van de vele Romeinse overblijfselen.
Daar sta je dan in een boudoir in Ediger-Eller aan de Moezel. Enorme kamer, en door de muren en de halve verdieping (entresol) leek het net alsof je op een boot zat. Andere mensen bleken juist in de kleinste kamer te zijn gestopt, hoorden we.
Jaaaa, een reisje langs de... Moezel. Kijk wel even in de spiegel. En dan weer, naar huis! Dat was ook fijn.
- a) te fietsen zonder motor
- b) met veel tegenwind
- c) op geaccidenteerd terrein
- d) te letten op tegenliggers en mensen (mét motor) die je willen inhalen en
- e) dan óók nog te letten op de prachtige omgeving.
Volgend jaar wil ik ook een fiets met motor!
Eindeloze druivenplantages.
De Heilige Franciscus.
Een vrachtschip uit Dordrecht, in Duitsland aan de Moezel.
De eerste dagen veel regen en gemiezer. Halverwege dag twee klaarde het gelukkig op.
Een wijngaardslak steekt de weg over.
Heel veel kerken. Om 7.00, 12.00 en 19.00 luidt er altijd wel ergens een klok.
Op dag drie werd ik gestoken door een wesp. Het leek eerst wel mee te vallen, maar de volgende avond was mijn enkel flink gezwollen en dat bleef de hele week zo. Ik dacht aan mijn oma die elke dag steunkousen droeg om te voorkomen dat het vocht naar haar benen zakte. Mijn moeder heeft inmiddels ook zulke kousen die de thuiszorg speciaal komt aan- en uittrekken.
 |
| Terras waar ik gestoken werd door een wesp |
De plek rondom de steek kleurde eerst rood, daarna blauw en toen geel. Maar dit bleek allemaal, eenmaal thuis, toen ik weer kon googelen, niet gevaarlijk.
De drie teken die ik tijdens het wandelen heb opgelopen zijn gevaarlijker. Er zit zelfs een vlek om 1 beet die ik braaf in de gaten hou.
Toch vind ik wandelen leuker. Zoals mijn zus het zei: het is misschien spiritueel gezwam, maar een wandeling staat voor het leven. De dingen die je tegenkomt zijn verwant aan de dingen die je in je leven tegenkomt.
Nou kwamen we ook wel dingen tegen tijdens het fietsen hoor. Behalve ongedierte, wind en tegenliggers ook: bruggenbouwers.
Op de foto's kun je nauwelijks zien hóe hoog deze brug wordt. Tot in de hemel. Hierboven zie je een pilaar in aanbouw, nog niet half zo hoog als die ernaast. De brug wordt zo hoog als een hoog flatgebouw.
Onderstaand beeld, Maria met Jezus die van het kruis is gehaald, kwamen we vaak tegen. Bij ons zie je dat niet zo, behalve natuurlijk als statie in de Kruisweg.
Deze meneer had een tent OP zijn autodak...
Stijle wijngaarden, de stijlste is 65% is.
Het drama van de 'verdwenen' eieren: ze waren niet verdwenen. Twee dagen later vonden we ze terug, geplet onderin de tas. Ik haalde ze er meteen uit, om er dan achter te komen dat er a) geen stromend water in de buurt was en b) wel wespen waren. Gelukkig niet wéér geprikt.
Hieronder een zeer lekker maaltje bij pizzeria La Terazza in Zell. Langs het water en niet duur (borden hebben we halverwege gewisseld, volgens goed Hollands gebruik).
Boven een dubbeldekkerbrug voor auto's en treinen. Onder één van de vele Romeinse overblijfselen.
Jaaaa, een reisje langs de... Moezel. Kijk wel even in de spiegel. En dan weer, naar huis! Dat was ook fijn.