Iedereen is gek van paus Franciscus en hij heeft de werken van barmhartigheid goed op de kaart gezet. Ik bezie dat met argwaan. Paus Benedictus ligt qua persoonlijkheid dichter bij mij. Ik hou van moeilijke boeken die je werkelijk iets van God laten zien en begrijpen.
Niet dat nadenken beter is dan iets doen voor een ander. Natuurlijk niet. Maar het lijkt mij dat je eerst goed nadenkt wat je doet voor wie, en waarom.
Zo is er de vraag wie moet wie helpen. Degene die eten heeft, geeft het aan degene die het niet heeft. Degene die niet in de gevangenis zit, bezoekt degene die wel in de gevangenis zit. Dat is duidelijk. Maar wat als we deze hulp alleen maar geven om er zelf beter van te worden, het waarom? Om rijk te worden, of een plekje in de hemel verwerven?
Ons schuldgevoel afkopen van jarenlange kolonisatie en slavendrijverij van hele volkeren? Zal God daar ook blij van worden? Of doen we het niet voor God, maar bijvoorbeeld 'echt alleen voor de ander'? Heel verdacht vind ik dat klinken.
Zo is er de vraag wie moet wie helpen. Degene die eten heeft, geeft het aan degene die het niet heeft. Degene die niet in de gevangenis zit, bezoekt degene die wel in de gevangenis zit. Dat is duidelijk. Maar wat als we deze hulp alleen maar geven om er zelf beter van te worden, het waarom? Om rijk te worden, of een plekje in de hemel verwerven?
Ons schuldgevoel afkopen van jarenlange kolonisatie en slavendrijverij van hele volkeren? Zal God daar ook blij van worden? Of doen we het niet voor God, maar bijvoorbeeld 'echt alleen voor de ander'? Heel verdacht vind ik dat klinken.
Is helpen niet heel goed voor je ego? Geholpen worden juist weer niet. Al lijken sommige mensen juist wel de hele dag met van alles geholpen te willen worden terwijl je je afvraagt of ze het nodig hebben. Maar geholpen worden maakt meestal nederig, lijkt mij.
Als je kijkt naar het verhaal van de verloren zoon uit de bijbel, en je verdiept je in het verhaal, dan krijg je misschien net als ik daar vele en ook tegenstrijdige gedachten bij. 'Hij verdient het niet, ik wel maar ik krijg geen feest'.
In zo'n verhaal zie ik ook een omkering, waarin juist de goede zoon zich van zijn slechte kant laat zien. Hij is niet vergevingsgezind, niet hartelijk, niet liefdevol. Niet respectvol naar zijn vader. In wie zie jij je het meest weerspiegeld?
Hoe zie jij de vader? Ik zou die handen wel willen grijpen, maar misschien zie jij dat anders? Vind jij hem te soft?
Hier help ik een vlinder bij het drogen van zijn vleugels
Een filmje over de vraag wie is nu mijn naaste raakte mij, herkenbaar hoor. Het is een toneelstukje door tieners, als je hem niet helemaal kijkt, kijk dan van 3:00-6:00.
Ik was hongerig en jij gaf mij te eten gezongen door Elly & Rikkert.
En hier help ik een winterkoninkje in mijn schuur, door de deur open te laten
Toen in naar 'n naaste zocht, waar was jij? gezongen door Truus Simons.
Hier help ik mieren hun eieren naar het nest te brengen, door de plantenbak die erop stond te verplaatsen
Reacties
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter