Niemand heeft dezelfde muzieksmaak hier in huis. Bud houdt van carnavalskrakers en verwante nederlandstalige muziek. Stud van depressieve sombere muziek zoals de Simple Minds. En ik houd van reli-muziek. Gospel, psalmen, kloostermuziek, moderne christelijke popmuziek, you name it, ik hou ervan.
Wij luisteren apart, Bud af en toe keihard op zijn kamer. Stud luistert zelden muziek, eigenlijk alleen in de auto. Ik weet ook niet waarom hij al die cd's heeft. Die komen alleen van zolder als er bezoek is. En ik luister als ik alleen thuis ben, of met de koptelefoon op.
Doorgaans hebben we dus geen muziek op. Maar ik heb een paar cd'tjes van Stud uitgezocht die ik nog wel vind gaan. De 'hallelulaatjes' mogen toch nog even niet tijdens de vastentijd.
Net nu ik ze met jullie wil bespreken, blijkt dit feest niet door te gaan want ik had deze cd'tjes per ongeluk alweer opgeruimd, op zolder waar ze horen dus daar laat ik ze ook maar liggen. Terwijl ik nadenk over wat nu te doen komt Bud binnen en besluit zijn bureau op te ruimen. Ik herhaal zijn bureau op te ruimen.
Bij elk ding dat hij van zijn bureau vist, vraagt hij aan mij 'mam, wat moet ik hiermee?'
Deze koptelefoon doet het niet meer.
Als hij onherstelbaar kapot is moet je hem wegdoen.
Deze batterij voor de telefoon gaat heel snel leeg.
In de afvalverzamelaar.
Zal ik deze map van de studiekeuzebeurs in de kast leggen?
Nee, die heb je nog nodig, de kast is voor dingen die je wilt bewaren maar niet meer nodig hebt. Leg die maar in je postbak.
Zo werken we alles af aan de hand van onderstaand rijtje:
Terwijl ik Bud's vragen beantwoord en hem de oud-papierbak, de nietmachine en de plastic mapjes toeschuif, kalmeer ik mezelf met behulp van onderstaande muziek. Zijn bureau wordt steeds leger en mijn stress verdwijnt. Ik ben eigenlijk gek op opruimen en als ik dat kan combineren met bloggen en muziek en o ja opvoeden ook nog, dan zorgt dat samen voor een superzaterdagochtend.
Ik luister intussen naar:
Heer u bent mijn leven de grond waarop ik sta
Opwekking 714 Uw liefde laat nooit los
Misericordes sicut Pater! in het italiaans
Wij luisteren apart, Bud af en toe keihard op zijn kamer. Stud luistert zelden muziek, eigenlijk alleen in de auto. Ik weet ook niet waarom hij al die cd's heeft. Die komen alleen van zolder als er bezoek is. En ik luister als ik alleen thuis ben, of met de koptelefoon op.
Doorgaans hebben we dus geen muziek op. Maar ik heb een paar cd'tjes van Stud uitgezocht die ik nog wel vind gaan. De 'hallelulaatjes' mogen toch nog even niet tijdens de vastentijd.
Net nu ik ze met jullie wil bespreken, blijkt dit feest niet door te gaan want ik had deze cd'tjes per ongeluk alweer opgeruimd, op zolder waar ze horen dus daar laat ik ze ook maar liggen. Terwijl ik nadenk over wat nu te doen komt Bud binnen en besluit zijn bureau op te ruimen. Ik herhaal zijn bureau op te ruimen.
Bij elk ding dat hij van zijn bureau vist, vraagt hij aan mij 'mam, wat moet ik hiermee?'
Deze koptelefoon doet het niet meer.
Als hij onherstelbaar kapot is moet je hem wegdoen.
Deze batterij voor de telefoon gaat heel snel leeg.
In de afvalverzamelaar.
Zal ik deze map van de studiekeuzebeurs in de kast leggen?
Nee, die heb je nog nodig, de kast is voor dingen die je wilt bewaren maar niet meer nodig hebt. Leg die maar in je postbak.
Zo werken we alles af aan de hand van onderstaand rijtje:
- Is het nog heel?
- Heb jij het nodig of vind je het mooi?
- Heeft iemand anders er nog wat aan?
- Alles wat moet blijven krijgt een plek.
Terwijl ik Bud's vragen beantwoord en hem de oud-papierbak, de nietmachine en de plastic mapjes toeschuif, kalmeer ik mezelf met behulp van onderstaande muziek. Zijn bureau wordt steeds leger en mijn stress verdwijnt. Ik ben eigenlijk gek op opruimen en als ik dat kan combineren met bloggen en muziek en o ja opvoeden ook nog, dan zorgt dat samen voor een superzaterdagochtend.
Ik luister intussen naar:
Heer u bent mijn leven de grond waarop ik sta
Opwekking 714 Uw liefde laat nooit los
Misericordes sicut Pater! in het italiaans