Goede Vrijdag na The Passion met Drs. P.

Gisteren was ik verschrikkelijk zenuwachtig. Zou het allemaal wel goed gaan, The Passion. Ik zou naar de mis gaan in Amersfoort. Een fantastische mis met Taize-liederen en een goede liturgie (denk ik). Maar ook met gebrekkige telefoonverbindingen door een overbelast telefoonnet, een zoon die drie kwartier op mij moest wachten bij een spoorbrug die we met behulp van Google maps van tevoren hadden gevisualiseerd. Maar we konden dus niet bellen en hij wist dus niet dat ik drie kwartier te laat was. Hij stond er nog, maar ik had wel de groep moeten verlaten en die waren we dus kwijt. Maar ik was natuurlijk allang blij dat deze dappere afspraak gelukt was en dat ik hem gevonden had.

We kwamen zelfs bekenden tegen, iemand die tot vorige week nog nooit van The Passion gehoord had omdat hij nooit tv kijkt. Maar hij was zo enthousiast dat hij meteen gekomen was.

De groep vonden we aan het eind van de avond terug, door in een doorgang te gaan staan waar iedereen langs moest. Ook was de 'herberg' bij de kerk nog open (de hele nacht voor aanbidding!) en we kregen met veel liefde een warm kopje thee voordat we de thuisreis aanvaardden.

O, wat ik eigenlijk wilde delen, in de kerk zag ik een boot, in de muurschildering. Dat deed me denken aan het lied van drs. P., De boot is vol! Uit de oude doos maar gelukkig op YouTube terug te vinden. In het lied De dodenrit gaat hij nog een stapje verder met zijn volle wagen...


Drs. P. De boot is vol!

Drs. P. Dodenrit