Vanmorgen las ik op Facebook: 24 uur voor de heer in diverse kerken, 17 maart Nightfever in de Augustinuskerk in Utrecht, een nacht van aanbidding bij de roze zusters in Utrecht.
Toen ik voor de eerste keer een kerk binnenkwam voor de aanbidding, zag ik een verlichte monstrans op het altaar. Ik vroeg aan een vriendelijke mevrouw wat je precies moest doen.
'Gewoon bij Jezus zitten', zei de vriendelijke mevrouw.'Je kunt een boekje meenemen en wat lezen of bidden, dat vindt Jezus fijn'. Ze vertelde honderduit over Maria en Jozef. Over de rozenkrans en over beeldjes van Jozef die ze begraven had in de tuin. Ik had nog nooit iemand in de kerk zoveel over geloof horen vertellen, dat was wel inspirerend. En een beetje ongemakkelijk, want onwennig, maar ik was wel blij dat er eindelijk eens iemand over geloof praatte in de kerk.
Het jaar daarop ben ik bij de werkgroep aanbidding gegaan, zie deze en deze blogpost.
Deze mensen bleken gek genoeg heel veel over geloof te praten. Dat verbaasde me want aanbidding vindt toch vooral in stilte plaats, daardoor dacht ik dat er voornamelijk kluizenaars aan meedoen.
Niet dus! Als je wilt praten over geloof, moet je beginnen met aanbidding, is mijn advies.
Twee jaar geleden hebben we voor het eerst meegedaan met Nightfever. Dat is een voor iedereen toegankelijke manier van aanbidden. De kerk is een avond of middag open. Vaak worden op straat mensen uitgenodigd een kaarsje te komen aansteken. Je kunt binnenlopen om even in de kerk te zitten, je kunt een gebedsintentie achterlaten en een kaarsje aansteken. Je hoeft niet gelovig te zijn.
Toen ik voor de eerste keer een kerk binnenkwam voor de aanbidding, zag ik een verlichte monstrans op het altaar. Ik vroeg aan een vriendelijke mevrouw wat je precies moest doen.'Gewoon bij Jezus zitten', zei de vriendelijke mevrouw.'Je kunt een boekje meenemen en wat lezen of bidden, dat vindt Jezus fijn'. Ze vertelde honderduit over Maria en Jozef. Over de rozenkrans en over beeldjes van Jozef die ze begraven had in de tuin. Ik had nog nooit iemand in de kerk zoveel over geloof horen vertellen, dat was wel inspirerend. En een beetje ongemakkelijk, want onwennig, maar ik was wel blij dat er eindelijk eens iemand over geloof praatte in de kerk.
Het jaar daarop ben ik bij de werkgroep aanbidding gegaan, zie deze en deze blogpost.
Deze mensen bleken gek genoeg heel veel over geloof te praten. Dat verbaasde me want aanbidding vindt toch vooral in stilte plaats, daardoor dacht ik dat er voornamelijk kluizenaars aan meedoen.
Niet dus! Als je wilt praten over geloof, moet je beginnen met aanbidding, is mijn advies.
Twee jaar geleden hebben we voor het eerst meegedaan met Nightfever. Dat is een voor iedereen toegankelijke manier van aanbidden. De kerk is een avond of middag open. Vaak worden op straat mensen uitgenodigd een kaarsje te komen aansteken. Je kunt binnenlopen om even in de kerk te zitten, je kunt een gebedsintentie achterlaten en een kaarsje aansteken. Je hoeft niet gelovig te zijn.
 |
| Nightfever Delbrueck |