Een dagje apenheul, toevluchtsoord op zondag voor jonge gezinnen, met voordelige stroom.

Belachelijk druk is het. Zondagmorgen, 10.15. De enorme parkeerplaats is al halfvol. Indrukwekkend.
(Kan de Apenheul geen samenwerkingsverband aangaan met de leegstromende kerken?)

Honderden mensen drommen naar binnen. We denken snel te zijn met onze mobiele e-tickets, maar moeten helaas terug langs de speciale Pure Energie Stand om ingescand te worden en gratis consumptiebonnen te krijgen.

Wij houden niet van hordes. Bud barst dan ook in een enorm gemopper los - dit is de ergste dag van mijn leven. Jonge stelletjes met één peuter zijn duidelijk oververtegenwoordigd. Maar als wij ze denken te passeren bij een wegverbreding, dan blijkt er een turbostand op de wagentjes te zitten.

'Mam we zíjn hier dít jaar nog geweest!' 'Nee schat, dat was twee jaar geleden.' Néé, dít jáár!

Overal zie ik camera's met enorme lenzen - geen overbodige luxe want met het verblindende zonlicht bewegende apen fotograferen is lastig. Maar stillevens zijn ook mooi.

Ik druk Bud de plattegrond in de hand - 'dat kán jij zo goed, kaartlezen'.
'Ik kán het wel goed, maar wíl ik het ook...'

Via de aangegeven route lopen we naar de Bongo Bonde, waar om half twaalf de Gorilla's gevoerd worden.

Tijdens het praatje van een meneer met grijs haar, die lijkt op Richard Branson, letten ook de mens-apen goed op, en voeren wat rare fratsen uit zoals op de borst slaan, in de handen klappen en uit bomen vallen.

Bij vertrek later die dag verdenken we hem (=Richard Branson) ervan in één van de Tesla's te rijden die we op het parkeerterrein zien staan, zie foto onderaan.

Stud doet gelukkig niet moeilijk over mijn foto-woede maar Bud leunt tussen ons in achterover. Op mijn verzoek, anders moet ik hem er straks weer uitknippen. Maar ach, de zonnepanelen thuis tikken lekker door!

Actiefoto van een aap

Informatiebord over Orang-Oetans

Informatiebord over Bonobo's

Twee struisvogels

Twee Tesla's

Ook mochten wij een wens indienen voor een ander. Ik wist het niet. Bud had wel een wens: 'Dat ik nóóít meer naar de Apenheul hoef'. Ik denk niet dat de wens-vervullers dáár iets mee kunnen - of mogen van mij, ik vind het toch altijd weer leuk hoor, dierentuinen. Misschien dat we het doe-een-wens-gedeelte maar aan andere gezinnen overlaten.

Maar bij thuiskomst, toen het wasje net gedraaid had op goedkope stroom, wat weer even wennen is na jaren enkeltarief bij de vorige provider - toen wist ik wel iets: goedkope stroom op maandag voor christenen!!!