Bijbels knutselen: maak een leger van lege wc-rollen en kaarsresten (het is tenslotte nog geen Maria Lichtmis)

Mozes zei dus tegen Jozua: kies jij es wat van je mannen uit. Morgen mot je vechten want Amelek is onderweg en gaat ons aanvallen.

Ik ga zelluf niet mee, zei Mozes, nee, ik laat het aan jou over want ik ga zelluf namelijk op de heuvel staan. Díe heuvel dáár, já. Ik hou dan een stok omhoog. Staf moet ik eigenlijk zeggen, want het is geen gewone stok, néé, hij is van God.

Jozua vond dit meteen een strak plan, Mozes op die berg en hij zelluf vechten met zijn manschappen. Hij deed dan ook meteen wat hem was opgedragen.

Mozes, die eigenlijk ook geen zin had om de hele dag in zijn eentje op die berg te gaan staan, nam twee matties mee, Aäron en Chur. Ja want het is niet niks om de hele dag die stok omhoog te houden.

Nou gaat dat de eerste uren nog wel, maar het is verrékte zwaar, probeer maar es je eigen armen zolang op te tillen, mán! Mozes stond dan ook te trillen en had geen gevoel meer in zijn armen maar hij mós volhouden, want hij hattut beloofd. Telkens als zijn armen zakten ging het slechter met de mannen en kreeg Amelek de overhand. Dus dan mós God zich er wel mee bemoeien, of er mos magie in het spel zijn en dáár geloofde Mozes natuurlijk niet in.

Toen kwamen Aäron en Chur op een idee, daarom waren ze natuurlijk ook meegekomen. Ze rolden een steen naar Mozes waarop hij kon gaan zitten, terwijl hij alsmaar zijn armen in de lucht hield. Toen gingen de mannen elk aan een kant staan en steunden Mozes' armen.

Dat mocht blijkbaar wel van God.

En zo versloeg Jozua Amelek. Exodus 17, 8-13

Apart verhaal. Die mannen moeten Mozes, hun leider, wel heel erg vertrouwd hebben. Blindelings. Dat nou niemand dacht, ach kwatsch, ga jij zelf maar vechten! Dan ga ík wel met een stok op die berg staan zwaaien! Zou iedereen alleen maar vol lof geweest zijn over de 'prestatie' van Mozes, Aäron en Chur? Hoe zwaar het ook is om een hele dag een stok boven je hoofd te houden, het doorstaat toch niet de vergelijking met vechten, voor jou en andermans leven, op het slacht slagveld!

En dat ook echt het gevecht slechter ging als hij de stok liet zakken!

En, en en en, dat de twee vrienden die bij hem waren tijdens die schijnbaar nutteloze actie, tóch iets bedachten, toen hij het niet meer volhield, zodat hij het wél kon volhouden.


Wat een onzin, zouden we tegenwoordig denken, laat die mannen toch meevechten! Bidden en waken, daar hebben we geen tijd meer voor. Dat doe je het maar in je eigen tijd. En achter je eigen voordeur. Het past nou eenmaal niet in het nuttige leven dat andere mensen proberen te lijden leiden! Als je dan toch op een berg moet gaan zitten bidden, bid dan maar alleen!

Toch denkt onze pastoor daar heel anders over.

Gebed verandert het ik in een wij, een samen.

Wanneer je niet zoveel kunt doen, je machteloos voelt, kun je bidden.

Bidden is een hogere vorm van vriendschap.

Ik zal voor je bidden, ook al ken ik je niet.

Bidden is niet zomaar wat gebeden prevelen.

Bidden voor anderen maakt je ontroerd voor wat andere mensen moeten meemaken.

Bidden is ook de noden van anderen zien en de liefde voelen.

Bidden is stoppen met naar de muur te kijken, maar kijken door het raam.

Een biddend mens houdt van het leven, van de schepping. al is hij niet per se een vroom persoon.

Al deze oneliners komen uit de homilie. Ook had hij een verhaal:

Er was eens een jongetje dat in de Bijbel zat te studeren. Toen kwamen zijn ouders thuis, nadat ze naar de synagoge waren geweest.

'Je kleine broertje ligt te huilen. Waarom ga je niet naar hem toe?', vroeg de vader.

'Ik was te verdiept in de Bijbel.'

'Als je verdiept bent in de Bijbel en niet hoort dat er een kind ligt te huilen, dan ben je niet bezig met God maar met jezelf.'

Zoals gewoonlijk is het ora et labora moeilijk uit elkaar te houden. Dat heb ik proberen te illustreren met foto's uit mijn knutselarchief. Ik maak hier kaarsen voor Maria Lichtmis (2 februari, ik ben er vroeg bij! nee hoor dit is van een voorgaand jaar). Als je denkt dat knutselen alleen maar leuk is en verder nutteloos (op de meeste kleuterscholen hebben ze het al afgeschaft), probeer het dan zelf maar eens en deel je ervaring hier, met foto's!

* Extra uitdaging als je het met een knutselhatend, autistisch of ADHD kind doet, of überhaupt met een kind.*

De gebruiksaanwijzing is eenvoudig: kaarsvet per kleur smelten in een pan, oude lontjes en lucifers eruit vissen, in een vorm gieten (potje, blikje of wc-rol (wel even vastzetten)). Lont erin hangen (knutselwinkel). Ik wijd er nog wel eens over uit op pinterest!

Maar het antiknutselkind houdt wel van lego, net als pastoor Roderick Vonhögen dus misschien wordt het toch wel wat met hem. Al vond hij die lego ninja (waarmee hij zat te spelen terwijl ík kaarsen maakte) maar niks. Hij is inmiddels geloof ik al verkocht, via Marktplaats. Jammer, hij had vast leuk gestaan op de schoorsteenmantel van onze pastoor. Maar misschien is een kaarsje ook leuk?

Ik ben meteen maar even de kast ingedoken, dónker daar je wilt het niet weten. Achterin vond ik een berg kaarsvet en een doos met lichtjes, waaronder deze:

Ik zie die witte wel bij de pastoor op de schoorsteenmantel staan. De rechter vind ik zo lelijk dat die denk ik gewoon weer teruggaat in de kast en de middelste is mooi, maar de groene kleur met dat glas, dat werkt niet helemaal. Misschien kan ik hem aan de binnenkant verven. Heb ik meteen een mooi pinterest-project. Maar dan moet eerst de kaars eruit. Opbranden dus. Daar ben ik dan de hele winter wel weer zoet mee.