Pauls Puber Kookshow - voorlichting aan tafel

Tafel met Halloween-lekkernijen zoals vinger-worstebroodjes met ketchup, stomende limonade met groene glibbers en rozerode slierten en een versierde pompoen

Heb je zaterdag Pauls Puber Kookshow gezien? Ik zou graag weten welke ouders dat ook samen met hun kinderen kijken. Of gaat u gauw de kamer uit als de show begint? Waarschijnlijker nog, uw pubers gaan gauw de kamer uit. Hoe dan ook, ik vroeg mijn zoon waarom het eigenlijk Kookshow heet. 'Omdat er in gekookt wordt', was zijn voorspelbare antwoord. Dat was mijn nog niet opgevallen. Maargoed.

Paul de Leeuw gaat al heel wat jaartjes mee. In de jaren '80 presenteerde hij Lieve Paul, een radioshow waarin hij tieners hielp met liefdesproblemen. Hij kan erg maf doen, maar hij is wel eerlijk en hij is er niet op uit mensen belachelijk te maken. Maar. Pauls nieuwe show.

Wáár* mijn zoon het vandaan heeft weet ik niet, maar opeens wilde hij daarnaar kijken. Mét ons. Zaterdagavond primetime bij de VARA. Dus sinds een week of drie kijken wij. Nouja, wij. Nadat ik onze zoon uit mijn luie stoel verjaagd had, 'maar dan moet ik zelluf een stoel pakken', en nadat hij heel langzaam één voor één zijn koffie, koekje en chocolaatje naar een nieuwe zitplek verplaatst had, hebben we vanaf seconde één gekeken. Luxe. Je hoeft tegenwoordig niets meer te missen.

Het begon met twee meiden van 13 en 17 die de kijker gingen uitleggen wat feminisme was, en dat zij zelf ook feministe zijn. 'Dat is als vrouwen weinig kleren aanhebben en mannen zeggen 'lekker ding'. Terwijl zij zelf ook zonder t-shirt lopen.' Bud en ik kijken elkaar aan.

'Nou', zeg ik na een paar seconden bedenktijd, 'ik vind dat mannen óók hun kleren aan moeten houden. Waarom betekent feminisme nou alle kleren úít?' Hij is het daar hartgrondig mee eens.

Later in de show interviewt Paul een transgender kind. 'Stop', roep ik naar Puber die de afstandsbediening beheert. Kortsluiting. In mijn hoofd. Hebben we net, in de feministische groene golf (de dames reden auto tijdens het interview) gehoord dat mannen en vrouwen dezelfde kledingvoorschriften moeten hebben, liefst ook dezelfde kleding zoals ik in een facebookfilmpje voorbij zag komen, waaruit we toch de conclusie kunnen trekken dat geslacht niet relevant is en we ons dus niet hoeven te gedragen naar verschillende regels voor mannen en vrouwen. Maar als dan een (fysieke) jongen zegt dat hij zich een meisje voelt, dan komt de school meteen in actie zodat hij een gendertraject in kan gaan. Dus, in niets maakt het uit of je man of vrouw bent, maar als je van het ándere geslacht wilt zijn, dan is het opeens heel belangrijk. Dan zegt níémand 'het maakt toch niet uit wat je bent'.

Wat vind jij daar nou van, draai ik me om naar mijn man, die in zijn, aan mijn stoel identieke, luie stoel naast mij zit. 'Ik kijk niet, ik zie niks', roept hij haastig en plempt wat nieuwe troepen in zijn Clash of Clans. Of is het War of Warcraft.** Ik leg hem mijn genderverwarring uit. Hij kijkt me glazig aan. Nu wordt ik toch even boos. 'Er staat een programma op over pubers en seks en jij kíjkt niet? Een programma over séks! En jij kíjkt niet! Je hebt een zoon in die leeftijd, ik vind dat je moet kijken en een mening vormen!'

Onze zoon zit te gniffelen - hij kent zijn ouders wel een beetje. Dan schuift mijn man zijn ipad opzij, net op tijd voor de vibratorrace. Creatief zijn ze wel, bij die VARA. Jammer dat mijn moeder indertijd gestopt is met haar cabaretgroep Kabattoir. Ze was op weg naar roem en de VARA zond toen als enige cabaret uit.

Maar ik diende mij aan. En in die tijd konden alléén vrouwen nog  zwanger worden.

Pauls Puber Kookshow terugkijken

*  hij had het van een televisiereclame
** het was War Robots