Vandaag de favorieten uit mijn afspeellijst van vorig jaar rond deze tijd. Het volgende nummer was echt mijn nummer één:
Too Late Have I Loved You
In het blogje dat ik daar over schreef leg ik uit hoe ik aan dat nummer kom (terwijl ik dit nu schrijf ploft er een duif tegen mijn raam. Mafkees! Roep ik hem na. Van schrik. Hij vliegt gelukkig weer verder). Toen ik vorig jaar dat blogje schreef had ik nog geen mobiele telefoon! Ik gebruikte nog zo'n ouderwetse camera! Nouja niet echt ouderwets, het was onze tweede digitale camera sinds 1996, maar toch kan ik het me niet meer voorstellen).
Should Have Known Better van Sufjan Stevens Gewoon mooi.
Deze blog gaat over de verschillende muzieksmaken binnen ons gezin (en over Bud die plotseling besluit zijn bureau op te gaan ruimen.
En de hekkensluiter: Lazarus van David Bowie. Fantastisch, de clip waarin hij naar we nu weten op zijn sterfbed leeft, en in de tussentijd nog een album maakt. Natuurlijk kunnen we dat niet allemaal, maar de dood is iets waarvoor onze samenleving toch vaak hard wegloopt en het ontkent, en de dood hangt samen met het lijden. Ik vind het hoopgevend dat iemand zo dapper is (en talentvol) om het lijden van zo'n sterfbed te verbeelden. Andere mensen hebben vast andere meningen, maar dit is wat ik er in zie, steeds weer. De clip is heftig omdat het over lijden gaat. Misschien dat niet alle muziek van David Bowie past in een geloofskader maar dit lied zeker wel.
Vandaag blog 24 van 40 dagen bloggen.