'k Zat laatst gezellig DWDD te kijken via uitzending gemist. Anouk zou komen. Maar eerst werden we ingelicht over het verschijnsel van de BowWowChallenge. Iemand brengt een dure auto naar de carwash. Dat filmt hij, maar dan zoomt hij uit me de camera, en dan blijkt de dure auto een speelgoedautootje te zijn dat hij onder de douche heeft gezet! Het was dus nep. Ik moest er wel om lachen.
'Wat is er?', vroeg Bud, zonder op te kijken van EuroTruckSimulator2. Ik legde hem uit: Een BowWowChallenge, dat is iets nieuws.'
'Dat je dat nú pas voor het eerst ziet, dat ken ik'.
'Hoe lang ken jij dat al dan?'
'Eén dag', zegt hij. Pfff. Ik dacht wéken. Ik loop wel vaker achter het nieuws aan. Maar nu blijkt het mee te vallen.
'O nee toch, één dag, die haal ik nóóóit meer in', roep ik.
Het volgende onderwerp is lavalampen. Iets minder actueel. Ik heb ook een lavalamp! Drie zelfs: een rode, een groene en een blauwe. De blauwe had mijn man al toen ik hem leerde kennen. Hij had hem gekocht want hij vond hem zo mooi. De rode, had mijn man voor een vriend gekocht, die die blauwe lamp zo mooi vond. Maar de vriend vond dat de rode te langzaam smolt. Dat was ook wel zo. Dus die kwam retour.
Ik had ze eigenlijk weg willen doen maar onze inmiddels geboren zoon was er bijzonder aan gehecht geraakt.
De derde lamp is groen. Die kreeg onze zoon van mijn moeder. Nu prijken ze samen in onze vensterbank.
Na de lavalampen volgt een reeks hilarische foto's van Angela Merkel. De personen die met haar over een rode loper moeten lopen weten niet welke kant ze op moeten. Onbegrijpelijk dat ze dat tapijt niet van één doorlopend stuk hebben gemaakt. Dat je er een hoek inmaakt, allá, maar maak er dan geen y-stuk aan. Niemand is van nature geneigd om ineens terúg te lopen, wat dus wel de bedoeling is. Allemaal lopen ze dóór, richting doodlopend y-stuk.
Het interview met Anouk begint op 33:40.
Met een grap over een prullebak om 37:00.