Hand met rijpe tomaat uit eigen tuin. |
Er zat welgeteld één rijpe tomaat aan de planten. En een tros onrijpe maar toch al verrotte. Die tros zat wel aan een andere plant maar toch wonderlijk dat er precies maar één tomaat in slaagde een perfecte, ronde, rode, gladde tomaat te worden. Of íe lekker is valt nog te bezien. Ik heb hem geplukt en vanavond gaan we hem proeven.
Zonnebloem |
Frambozen |
De bramen en passievruchten daarentegen hadden er wel zin in. Ik heb één struikje dat ooit als tak begon en er zitten een hoop vruchten aan. De passievruchten beginnen net te groeien. Ineens hangt er dan één, je ziet dat oranje heel goed op al dat groen. Ik kijk bijna elke dag, ik kom er toch langs als ik mijn fiets pak, en dan inééns hangt er zo'n oranje vrucht. De vorige was ook zo weer verdwenen, er zijn ook allerlei insecten die het een lekker hapje vinden.
Bramen |
Passievrucht |
Aardbei |
Bosbessen waren er dit jaar ook weinig. De maggiplant, op speciaal verzoek van mijn man aangeschaft, gaf niet meer dan een paar blaadjes. De bieslook daarentegen is altijd trouw. Jaar na jaar geeft hij een ruime opbrengst.
De zomer loopt ten einde
Zo wandelend in mijn tuintje schiet me al een herfstlied te binnen, van school. Het is niet het eerste lied, ik heb er al meerdere gehad die spontaan te binnen schieten. Sint Michael, Sint Maarten, ze komen er allemaal weer aan.
Ik ben nog een beetje vroeg, maar misschien betekent dat dat ik er nu eindelijk aan begin te wennen dat je als ouder of als docent de feestdagen vóór moet zijn. Ook in de kerk moeten de koren vast oefenen, toneelspelen moeten worden gerepeteerd. En zelfs dát moet eerst gepland worden, en dus bedacht! 'Op tijd' is dus te laat als je feestdagen moet voorbereiden.
Feestdagen? Voorbereiden? Tijdens het eten van de rijpe bramen vraag ik me af of ik dit jaar met het feest van de heilige Michael weer appelbollen met bramen zal maken. Of de bladerdeeghapjes met camembert en een braam erop:
Maar zover zijn we natuurlijk nog niet, en het valt nog maar te bezien of de struik dan nog vruchten geeft.
Wat kan ik eigenlijk met die passievruchten doen? Dit ras geeft niet zoveel vruchtvlees, maar er komen wel veel vruchten als we de bloemenzee van dit jaar mogen geloven.
Tot zover het moestuinavontuur. Er komt ook een mooie serie over het kerkkoor aan. Ik heb altijd een beetje diepwatervrees voor zulke grotere projecten maar wel stof genoeg. En de afronding van De Theologie. Dat wil ik dan echt goed doen hè maar het kan altijd beter. Duidelijker. Pastoraler, haha hoor mij dan. Ik ga eerst maar eens de foto's plaatsen die ik net gemaakt heb en dan vrees ik dat het alweer tijd is de piepers te jassen. Dat doe ik eigenlijk nooit behalve als het voor stamppot of puree is. Andijviestamppot met gehaktballen wordt het vandaag. En, o nee, ik moet ook vast het stoofvlees voor morgen opzetten. Was in de aanbieding bij de Groene Slager en daar houden we allemaal o zo van. Hoef ik morgen ook minder te doen. Eet smakelijk voor als je straks nog gaat eten.
Heerlijk om als moeder zo te zorgen voor het gezin. Het lijkt maar zo gewoontjes maar je doet het met liefde en passie.
BeantwoordenVerwijderenAch, dat is natuurlijk waar. Al denk ik, als ik die bloederige lappen vlees in de pan leg, waar ben ik aan begonnen! Maar dan stel ik me voor dat we dat vroeger rauw moesten eten, want jullie mannen hadden het vuur nog niet uitgevonden. Scheelt in klaarmaken maarja ons gebit is nu eenmaal in de richting van plantaardige voeding geëvolueerd. Al zou je dat niet zeggen als je ziet hoe hier zo'n hele lap naar binnen gaat met vet en al.
VerwijderenMisschien maar één tomaatje, maar het ziet er wel heerlijk uit. Een moestuin vraagt veel geduld... maar uiteindelijk zal je beloond worden. En groenten uit eigen tuin smaken zoveel beter...
BeantwoordenVerwijderenJa een heleboel geduld. Mijn bewondering groeit ook voor de echte tuinders! (En natuurlijk de fanatieke hobbyisten.
BeantwoordenVerwijderen