Doorgaan naar hoofdcontent

Koffie met koekjes

Aan de keukentafel in het parochiehuis naast de kerk.

Eén keer per week is er hier doordeweeks een mis. Gewoon op woensdagochtend en daarna drinken we koffie. Nu zijn jullie natuurlijk hartstikke nieuwsgierig naar wat daar aan die koffietafel besproken wordt. Gaat het over de eerste lezing, het evangelie, de preek? Over de hostie die, onder invloed van de wijn, smelt op de tong? Of al 'weg' was vóór de wijn?

Of zijn zulke dingen onsprekelijk onbespreekbaar, onnoemelijk en onzegbaar?

Gaat het liever over de kwaliteit van de koffie, de aan- of juist de afwezigheid van de Mariakaakjes en de Jozefkoekjes?

Het gure novemberweer? De naderende Sinterklaas, alreeds voorafgegaan door Broeder Maarten en Aartsengel Michaël?

Inderdaad werd vanmorgen het hoe en waarom van de halve mantel die Sint Maarten weggaf besproken (hij gaf zijn eigen helft weg, de andere helft was eigendom van het leger, die kon hij dus niet weggeven). En dat er vele kindertjes langs de deuren zijn geweest terwijl er maar weinig kindertjes op vrijdag in de kerk naar het verhaal kwamen luisteren.

Daarna vertelde de pastoor een anekdote over Sint Maarten: toen hij hoorde dat men hem tot bisschop wilde benoemen, verstopte hij zich in het ganzenhok. Hij wilde helemaal geen bisschop worden. De pastoor gaf aan dat zelf ook wel een aantrekkelijk idee te vinden, erger dan het gegak aan de keukentafel kon het niet worden volgens hem. Wij vroegen ons echter af, of meneer pastoor wel in het hokje zou passen.

Een vreemd verhaal voor een toekomstige bisschop. Je hoeft niet hoogbegaafd te zijn om te weten dat je je niet eeuwig kunt verstoppen. Tweejarigen geloven misschien dat je weg bent als je je, onder kiekeboe geroep, achter een zakdoek verstopt. Maar een toekomstige bisschop?

Alsof het niet vreemder kon, deed een andere parochiaan (uit Utrecht, niet van hier hoor!) er nog een schepje bovenop, door te verklappen dat Maarten een keer op bed lag en een visioen had. Dat hadden ze vroeger vaak (nu nog maar nu moet het eerst wetenschappelijk bewezen worden en dat duurt even hè). Maar Maarten zag de Heer! Hij vroeg toch maar even of hij de tekenen van kruisiging, de stigmata, wilde laten zien. En toen bleek het de duivel te zijn!

Daar schrik je van hè, ik ook. Toch onthoud ik deze tip, je weet maar nooit.

Toen ging het gesprek over naar wereldser zaken, Donald Trump, het CDA en Omtzigt. Zichtbare mensen die ons vertellen wat we moeten doen en ons leiden! De redding is nabij!

Jongens wat doen wij nog om die keukentafel! Hoort, zegt het voort!

Reacties

  1. Een leuk logje Jasja! Die verhalen hoor ik ook regelmatig... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb weer veel gemist, lees ik.
    Vooral de H. Mis.
    Ik was vanwege de nierstenen afwezig.
    Gekakel genoeg, las ik. 😊

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je hébt niet alleen gemist, je bént ook gemist! En al was de tafel vol, er was nog wel een plekje vrij hoor. Maar die stenen heb je nou wel lang genoeg meegesleept toch?

      Verwijderen
  3. De stenen komen niet allemaal tegelijkertijd. En enkel tijdens de reis in de leiding tussen nier en blaas doen het pijn.
    We hopen (me, myself and I) dat we er snel vanaf zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb gewoon geen keukentafel, dát zal het zijn want van hosties en missen weet ik niet meer dan ik tegenkom bij de enkele viering van een familielid waar ik bij wil, of moet, zijn. Naast me in bed ligt wel altijd "een "heer , maar dat zal niet te vergelijken zijn met "de"Heer die misschien wel de duivel zou kunnen zijn. Het doet me deugd om te zien dat geloof en humor ook samen kunnen gaan al wist ik dat eigenlijk wel, ik lees niet voor niets al jaren bij de Hulk.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik heb thuis ook geen keukentafel, dat zou niet passen, maar gelukkig kan ik zo af en toe in de kerk terecht! Naast mij ligt ook 'een' heer, tenminste als hij geen Clan War moet leiden (Clash of Clans, online spel). Die sleep ik ook weleens mee naar een viering. Ik kan me herinneren dat ik, in het begin van mijn 'bekering', volstrekt verward was, omdat ik nooit het verschil tussen goed en kwaad had geleerd. Alles is relatief namelijk tegenwoordig. Maar ja in ben nou eenmaal kritisch van aard ;-) dus ik ging toch verder op zoek naar het goede. Maar hoe weet je wat goed is? En wat je moet verwerpen?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mijn binnenkant weet akelig goed wat goed en kwaad is , soms best lastig maar in de loop der jaren dan toch geleerd dat ik maar best naar de binnenkant luister;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat hier je reactie achter