Tineke Schouten en fietsen in de kerk.

Hoe kan je je zondagmiddag beter besteden dan met een benefietconcert in de kerk? Superleuk, dat bedoel ik. Dus dat hebben we vanmiddag gedaan. Het kerkkoor, waar ik zelf ook in zing, mocht het spits afbijten. Zoonlief, die vandaag 16 geworden is, ja wat een planning, zingt sinds kort ook mee. Man, moeder en nicht zaten vooraan al te wachten. Andere oma en opa zagen we binnenkomen toen we net begonnen waren met zingen.

Zijn we een hele een aparte familie dat we zo de zondagmiddag doorbrengen? Vast wel, maar gelukkig waren we niet de enigen. Melissa Zijsling, deelnemer van The Voice Kids, zong en werd begeleid door twee kids op gitaar en piano.

Tussen de optredens werden lootjes getrokken. Iemand had duidelijk de hele plaatselijke middenstand en horeca afgelopen. Ik vind dat knap, dat zou ik echt niet durven vragen, zo van 'heeft u nog wat over voor de loterij van het benefietconcert van de parochie?' Helaas gingen de kapper-, de koffie- thee en eetbonnen en tenslotte óók de kaartjes voor Tineke Schouten en de hoofdprijs, jawel, een fiets, aan ons voorbij! Deze laatste zelfs letterlijk. Zucht. Maar we zijn natuurlijk hardstikke blij dat iemand anders ze gewonnen heeft!

Grote publiekstrekker was natuurlijk wel Tineke Schouten. Petje af hoe ze het deed. Geen typetjes, of het moet het kerk-typetje zijn, haha! Maar nee, het ging meer over haarzelf en haar familie, inclusief liedjes van haar nieuwste theatervoorstelling. Ook met de kindertjes hielp ze mee met de loterij wat later op de middag.

Tineke Schouten

Dan waren er nog lekkere hapjes en drankjes, hachee met een rood wijntje. Als koorleden mochten we nog even meedoen met de toegift 'Halleluja' van  Lennard Cohen door Melissa Zijsling.  Toen we ons uiteindelijk het podium weer afgewerkt hadden, bleek mijn gehele familie verdwenen te zijn. Zoonlief had het al eerder voor gezien gehouden, schoonmama en -papa waren hem na Tineke Schouten gepeerd want ze konden het niet goed zien (al bijten de mensen vooraan nog steeds niet!) en manlief, in het kielzog van mijn moeder en nicht schijnt nog naar mij gezwaaid te hebben. Soit. Ik had wel mijn bril op maar was niet voortdurend naar hen aan het kijken, sorry hoor.

En dan naar huis. Op de fiets met mijn enkellange rok, die steeds opwaait, maar dat gaat nog, dat ben ik gewend. Maar het thúiskomen. Die stílte ineens. Ik kan daar slecht tegen. Ik hou juist van stilte maar op zo'n moment is het oorverdovend.

Het was al na vijven dus de koelkast wachtte al op mij. Die wel. Ik bleek stoofvlees gepland te hebben, maar dat lukte dus niet meer vanavond. Vast opgezet voor morgen. Ik waste een mooie bos radijsjes en zet ze met een schaaltje zeezout op tafel. Pasta met courgetteslierten. Ik had alleen geen kruidenroomkaas. Kaassaus? Ik had wel spekjes, die moesten deze week toch op. Ik had zelfs room, voor de pasta carbonara (voor wie zich niet houdt aan de Italiaanse regel: nooit room in de pasta carbonara). Dat doe ik zelf nooit (alleen al daarom moest ik het nu toch even proberen). Eieren en parmezaanse kaas. Terwijl de spekjes bakken en het stoofvlees stooft, begin ik aan dit blogje. Want anders komt het er niet van.

De verleiding is groot

Ik vond het een supermiddag. De kinderen, de koren: had ik Blauwe Maandag en het Shantikoor al genoemd? Niet? Nouja, als ik de middag met mijn familie in de kerk doorbreng, ben ik al tevreden, maar je hoopt dat zij ook een leuke tijd hebben hè. Zij zijn een beetje van de generatie die niet van preken houdt zeg maar, haha!

O ja en mocht je denken, wat komen die foto's me bekend voor, dat kan kloppen! Hartelijke Hot Hulk was me voor. Maar hij hoefde vast geen avondeten te koken. En hij had vast geen uurtje schermvrije tijd na het avondeten. Als je wilt weten welke prijs hij heeft gewonnen, moet je daar even gaan kijken.