Doorgaan naar hoofdcontent

Geen man voor één nacht


Nog even over mijn carnavalsliedje van dit jaar, Paveier met 'Leev Marie'. Mijn favoriete liedje van vorig jaar, 'Nao 't Zuuje' van Lex Uiting, hebben jullie vast allemaal afgelopen week gehoord bij DWDD. Er is een gelijknamige documentaire waarin het carnaval aan de mensen boven de rivieren uitgelegd wordt. De ziekenboeg in huize Donath wordt zo toch wat opgevrolijkt. Bud heeft inmiddels aangekondigd dat hij Carnaval echt héél stom vindt. Dat heeft hij van zijn oma, die ondanks dat toch altijd mooie kostuums voor ons naaide als wij tenminste niet op vakantie waren met de familie (inderdaad hadden wij nog een echte carnavalsvakantie). Ook vindt Bud het belachelijk dat er mensen zijn die dan vríj willen. Nee, hij wil gewoon naar school, of later, wérken op die dagen! Dat hij maandag vrij heeft vanwege een lerarendag vergeet hij gemakshalve. Maargoed, verkleden daar houdt hij niet van.

Als de kerk tegenwoordig niet op een onmogelijk vroeg tijdstip was (als je in het koor zingt wordt dat nog drie kwartier vroeger), dan had ik een dikke laag make-up opgedaan. Misschien had ik me dan heel ongemakkelijk gevoeld, want het hele woord carnaval is in de hele mis niet één keer gevallen. Maria Lourdes gedachtenis op 11 februari, dat wel. Marialiederen. Maar géén carnaval. Ik bedoel, je bent katholiek of niet, en dan moet je daar toch een béétje voor openstaan. Dat kun je je toch niet verschuilen achter je liefde voor Maria.

Ik vind het best lastig de vastentijd in te gaan zonder even gek te hebben kunnen doen. Normaal doe ik dat alleen thuis, harde muziek en dansen maar, maar dat kan nu óók niet met iedereen ziek over de vloer. Misschien straks toch maar even iedereen wegjagen en de muziek keihard aanzetten.

Me-time.

Daar ging het vanmorgen ook over tijdens de homilie. De les was, moeten we het niet sámen doen? De lezingen gingen over mensen met huidziektes die vroeger geïsoleerd werden en over het isolement waar ook tegenwoordig veel mensen in verkeren, zij het door een andere oorzaak. Een besmettelijke ziekte is toch nog steeds een goede reden om mensen te isoleren. Dat gebeurt toch nog steeds en voorkomt toch verdere besmetting? De boodschap om dat maar niet meer te doen en iedereen te omarmen vind ik toch een beetje dubieus, ook al doet zelfs de paus het.

En ja, daar is natuurlijk het bruggetje naar de carnavalskraker, waarin de zanger zich beklaagt dat zelfs die lieve Marie maar één ding wil. Terwijl hij méér wil. De ware liefde.

Woensdag mag ik weer zingen. Carnaval of geen carnaval, de 40-dagentijd komt er aan! Voor het zover is, nog even uit je dak met 'Leev Marie'.

Reacties