Doorgaan naar hoofdcontent

Goethe's Faust, een tragedie (3/40)

Scene 'het huis van de buurvrouw' van Goethe's Faust deel I
Ferdinand August Fellner (1799-1859)

Al sinds we in de kerstvakantie het Goethe-museum in Düsseldorf bezochten, sluimerde het idee in mijn hoofd om dat boek nu eindelijk eens te lezen. Ik heb indertijd in geuren en kleuren de verhalen mogen aanhoren van hoe de klas van mijn zus, het moet 3 HAVO geweest zijn, een hele bijzondere vorm aan het verhaal had gegeven. Zelf was ik daar niet bij want ik zat een jaar in een kibbutz in Israël. Door het hele schoolgebouw heen werden scenes opgevoerd uit het boek, zodat je als toeschouwer van het ene in het andere rolde. Mijn zus deed de grime.


Ik heb het boek inmiddels gelezen. Ik ben erg te spreken over de vertaling van Ard Posthuma. Enorm knap om zoiets in dichtvorm te vertalen en dan ook nog vlot leesbaar te maken. Zeker deel I vond ik goed leesbaar, het pakte meteen. Deel II vond ik hier en daar wat lastiger.

Maar niet iedereen blijkt onverdeeld enthousiast: insluiperij van de 'Oeteldonkse Ot en Sien' wordt er al geroepen, haha, hebben we net de carnaval gehad!

Faust gaat over een arts die, in zijn hang naar kennis, een pact met de duivel sluit. Er komt ook nog wat romantiek in voor en in deel II Griekse mythologie.


De vertaling alleen al maakt het de moeite waard om te lezen. Maar het thema vind ik ook leuk en nog steeds actueel: hoe ver moet je gaan in je drang naar kennis? Bestaat er zoiets als tevéél willen weten? Een te groot belang hechten aan feiten en theorieën en ondertussen voorbijgaan aan medemenselijkheid?

Zou het kunnen dat kennis, 'mits niet uitgespreid', de macht in verkeerde handen houdt?

Of is het juist ongezond om het opdoen van kennis in te perken? Moet alle kennis onbeperkt voor iedereen beschikbaar zijn? Onwillekeurig moet ik denken aan de huidige discussie over 'de pil van Drion'. Het gaat hierbij niet alleen over ethiek, maar ook simpelweg over kennis.

Nou is dat natuurlijk niet de sfeer waarin dit boek geschreven is, toen had men andere vragen (hoe maak ik goud uit goedkope grondstoffen?). Maar de romantiek-vraag, hoe 'krijg' je degene waar je verliefd op bent, is gebleven. En als je daar het antwoord op zoekt, zou ik niet dit boek gaan lezen.


Dit is 3 van 40 dagen bloggen.

Reacties

  1. Wij moesten Faust op school lezen, en toen vond ik het best een verschrikking. Maar het thema is inderdaad intrigerend!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ook al, ik kan me voorstellen dat het heel anders is op jongere leeftijd. Misschien ook meer een moeten. Ik had het niet op mijn lijst staan, hoorde er pas later van.

      Verwijderen
  2. Zelf niet een lezer, en zou dit dan ook echt niet pakken. Liever iets met plaatjes 😜

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik vind lezen leuk maar eigenlijk alleen makkelijk te lezen romans (oeps) dus ik zou hier niet snel voor kiezen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zeker het eerste boek las juist makkelijk, ondanks de tekst op rijm. Mocht je je nog bedenken bedenken ;-).

      Verwijderen
  4. Leuk Thema, en inderdaad: een universeel thema: hoe ver ga je om dat te krijgen wat je echt met hart en ziel wil hebben? EN wat doet dat vervolgens met je?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik denk niet dat ik snel naar dit soort boek zou grijpen. Lees trouwens bijna niet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik moet bekennen dat ik zelf ook jaren lang nauwelijks gelezen heb, tenminste geen romans. Omdat mijn zoon nu met zijn leeslijst bezig is en wel wat advies kon gebruiken bij het zoeken van boeken, ben ik weer gaan lezen, want van literatuur sinds mijn middelbare schooltijd weet ik bar weinig! Zo zie je maar hoe het kan lopen :-).

      Verwijderen

Een reactie posten

Laat hier je reactie achter