De nacht van haar leven

Het gebeurt regelmatig dat ik door mijn geloof in lastige situaties kom. Zo was ik laatst op bezoek bij een moeder. Ik had verwacht haar verdrietig aan te treffen, want de verkering van haar dochter was uit. Maar ze straalde van blijdschap.

'Ga zitten', zei ze en schonk twee koppen koffie in. Ze kwam schuin tegenover me zitten en keek me aan, met stralende ogen.

Josientje had bezoek vannacht. De jongen van de auto.

De jongen van de auto

De dochter had vorig jaar een jongen van 19 ontmoet. Hij had de auto van zijn vader geleend. Vervolgens had hij deze ingeruild voor een andere, zonder medeweten van zijn vader. De dochter was duidelijk onder de indruk van deze actie. Ze liet foto's zien van zijn grote, luxe appartement. Ook de moeder was onder de indruk van de jongeman. Maar ik vond dat iemand die zo jong is en zo veel geld over de balk smijt, per definitie niet betrouwbaar is tot het tegendeel blijkt. Ik probeerde daarbij niet moraliserend over te komen want dan zou het lijken alsof ik het kind geen lolletje gunde. Terwijl ik haar juist al het geluk van de wereld toewenste.

Hoe dan ook, mijn woorden van vorig jaar leken weinig indruk gemaakt te hebben. Want de jongen van de auto was vannacht weer op bezoek geweest.

Ik probeerde een beeld te vormen van de situatie. Ik vroeg de moeder:

Jij kwam beneden, nog in je badjas, om een uur of elf? Was hij toen al aangekleed? 

Ja, hij was zó aardig, we hebben gezellig gepraat en koffie gedronken. 

Natuurlijk, dacht ik, hij had wat goed te maken. Ik zei meelevend:

Natuurlijk begrijp ik dat een standje van één nacht afleidt van het luduvudu. Maar ik denk ook dat het nieuwe problemen met zich mee brengt. 

Ik voelde mij enorm ouderwets dat ik zelfs maar aan een ongewenste zwangerschap of SOA durfde te dénken - daar zijn toch moderne oplossingen voor! En dan heb ik het nog niet eens over het hartezeer, het lijkt wel of mensen daar tegenwoordig immuun voor zijn. Of het is een ongeschreven regel dat je moet doen alsof.

Ik zei dat ik haar dochter juist de beste man gun. Zo één die geschikt is om (later) de vader van haar kinderen te zijn. Zou ze daar niet veel gelukkiger mee worden dan één nacht met deze autoboef? Tenslotte smeedt seks een band tussen de liefdesvogeltjes.

Maar daar was de moeder het niet mee eens. 

'Daar geloof ik niet in', zegt ze stellig, 'seks is iets puur lichamelijks'. 

Haar stelligheid verbaasde me, maar verklaarde wel het gemak waarmee ze over de bedgenoten van haar dochter sprak. 

Nieuw juk

Ik denk weleens dat men in onze tijd het 'juk van het Christendom' verruild heeft voor het 'juk van het atheïsme'. Seks is niet meer iets dat bewaard wordt voor die ene speciale persoon maar iets dat je gewoon met iedereen kunt delen. En eigenlijk ook móet delen, als je tenminste geen raar, lelijk, braaf of erger nog, gelóvig wezen gevonden wilt worden. We negeren de blijvende gevolgen (de gesmeedde liefdesband) of we elimineren ze langs medische weg (zwangerschap en SOA's).

Nu heeft iedereen recht op een een eigen mening. Maar juist daarom maak ik me zorgen over de gevolgen die de mening van deze moeder heeft voor haar dochter. Die dochter heeft niet gekozen om in een samenleving op te groeien waarin liefde, seksualiteit en vruchtbaarheid kunstmatig van elkaar gescheiden worden. Maar ze zal wel met de gevolgen moeten leven. Of doen alsof ze er niet zijn. Of ze medisch op laten lossen (wat door de ziektekostenverzekering vergoed wordt, ook al ligt het probleem hier juist in een gezond en niet in een ziek lichaam). 

Stiekem vraag ik me af of het meisje echt de 'nacht van haar leven' heeft gehad. Of dat het toch een beetje tegenviel. Misschien heeft het haar verlangen naar liefde, vriendschap en, God verhoede, geborgenheid, alleen maar aangewakkerd. Of een stukje verder afgebroken.

Een duurbetaalde vrijheid! O moeder, ik vind dat je dochter beter verdient...