Doorgaan naar hoofdcontent

#Kerkkoor: Miss Scottie

Bewerkte foto van roze pump en zwarte kous op rode pluche kerkvloer, met de tekst: deze week in Het Kerkkoor.

We repeteren vandaag een moeilijk lied. Dat komt dit keer niet door de noten of de meerstemmigheid, maar doordat het een Engels lied is. De dirigent komt niet helemaal uit de juiste uitspraak van het woord 'lands' en richt zich tot de twee native speakers die we in da room hebben.
Spreek je de 's' in lands uit als een s of een z?
De vraag wordt niet helemaal begrepen door Miss Scottie. Want zij spreekt een s namelijk nooit uit  'als een z'. Zij spreekt hem gewoon uit 'als een s'.
Als je je hand op je strot legt terwijl je 'lands' zegt, trilt 'ie dan of niet?
De blikken worden verbaasder als de dirigent blijft vissen naar het juiste antwoord. Ik probeer het zelf en voel mijn strot naar beneden gaan bij de z, maar niet bij de s.

Miss Scottie schudt maar eens met haar hoofd.
Geen enkel woord eindigt toch op een z?
Allicht niet, maar daar gaat het ook niet over. Het gaat over de uitspraak van de 's', die soms meer een s is, soms meer een z.

Dan is het pauze. Terwijl ik een bakje koffie aangereikt krijg, probeer ik het uitspraakverhaal nog maar eens te verduidelijken.
Voor ons Nederlandstaligen is de Engelse uitspraak niet vanzelfsprekend. Wij haddenn vroeger op school woordenboeken met de fonetische uitspraak. Naast elk Engels woord staat de uitspraak in het Nederlands beschreven, en soms is de s dan een z.
Zo iets heeft ze nog nooit gehoord.

*** Uit mijn niet eerder gepubliceerde blogvoorraad ***

Een rubriek over de belevenissen van een kerkkoor. Dit koor is samengesteld uit diverse koren van samengevoegde kerken. Sommige leden zingen al een leven lang mee. Meerdere leden zijn de 90 al gepasseerd. Er wordt getrakteerd op verjaardagen en bij ziekte wordt een kaartje gestuurd of een bezoekje afgelegd. Het koor is ook de plek waar mensen een toontje lager leren zingen. En dat ook nog met elkaar in harmonie. Waar de thee en koffie altijd klaarstaan. Waar tijdens de koffie het nieuws uit Rome en Aartsbisdom Utrecht altijd even over de tong gaan. Kortom, waar een lach en een traan nog mogen bestaan.

Eventuele herkenning van de personages kan kloppen, maar ik gebruik andere namen en verander hier en daar strategisch wat.