Kuisheid, waan of werkelijkheid

Ik was net begonnen aan een serie over een symposium waar ik vorig jaar geweest ben. Maar ik wil niet voorbijgaan aan een discussie die ik deze week op Facebook had met een vriendin. Dit naar aanleiding van een bericht over het verbod op SOGIECE/homoconversietherapie in Mexico. In Nederland is een motie ingediend en er is een onderzoek dat ik nu half gelezen heb. Ik heb daar nog steeds een aantal vragen en opmerkingen bij maar ik kan niet alles tegelijk bespreken! Ik vond dit niet gepubliceerde blog over kuisheid.

Maar wat is kuisheid eigenlijk en waarom moeten we het erover hebben?

Kuisheid bestaat niet

Zelf heb ik het idee dat het een beetje uit de hand gelopen is. Met het doen alsof kuisheid niet bestaat. Niet hóórt te bestaan ook. Net als schaamte: we doen of het niet bestaat en zeker niet iets natuurlijks is. Dan is het er ook niet.

Kuisheid en maagdelijkheid zijn geen rare dingen waarmee je vooral nooit geassocieerd wilt worden. Ook niet om veroordeeld, als je ze niet hebt.

Ik vind het in ieder geval een interessant onderwerp. En aangezien mijn omgeving er niet de hele dag over wil horen, schrijf ik erover. Zo zit dat.

Onverbreekbaarheid van het huwelijk

Ik begrijp op zich wel dat de generatie van mijn ouders het niet zag zitten om levenslang in een ongelukkig huwelijk te blijven sloven. Die generatie had nog geleerd dat 'het' niet hoorde totdat je getrouwd was, en dan moest het opeens als 'huwelijkse plicht'. Dat alles werkte niet echt mee ten aanzien van het huwelijksgeluk.

Sekstherapie (Goedele Liekens) bestond nog niet. Voor die generatie was de seksuele revolutie, het loslaten van het idee van één levenslange partner en het omarmen van diverse andere mogelijkheden, misschien een uitweg. Maar voor ons, de kinderen en kindskinderen van die generatie, is de situatie inmiddels anders. Er wordt vaak helemaal niet meer naar een levenslange partner gezocht. Waar voorgaande generaties weleens no. 1 inruilden voor een no. 2, daar zijn wij allang in een stroomversnelling beland.

Omdat het verbreken van de geloftes zoveel pijn en moeite kost, is een makkelijker verbreekbaar alternatief, zoals het ongehuwd samenwonen 'voor onbepaalde tijd' al dan niet met contract, aantrekkelijker. Weliswaar wat onzeker, voor degenen die toch (stiekem) naar meer verlangen.

Voorlichting

Uit de voorlichting op school en de verhalen van mijn ouders had ik de conclusie getrokken dat het steeds losser worden van samenlevingsvormen en relaties het nieuwe normaal was. Dankzij de pil kon je 'veilig' seks beoefenen vanaf zo ongeveer de middelbare schoolleeftijd. En, o ja, gratis, behalve die condooms dan. Aan het ideaal van het huwelijk en het vormen van een gezin, dat tot kort daarvoor nog zo populair was, leek niet zoveel belang meer gehecht te worden. Soms denk ik dat álle andere variaties van relaties inmiddels populairder zijn dan dit, op zich voor de hand liggende, model.

Ik vind het best lastig dit zo te benoemen, omdat tegenwoordig juist de nadruk ligt op mensen die niet in het plaatje van man, vrouw en eventuele kinderen passen. Het gangbare model lijkt afgebroken te moeten worden, alsof het een belediging is voor alle andersgezinden of andersgeaarden.

Keuzevrijheid

Maar er zijn nog altijd jongeren die zich (later) geroepen voelen tot het huwelijk. Ook onder hen die een seculiere opvoeding krijgen. Die keuzemogelijkheid wordt niet bespreekbaar gemaakt. Kunnen (ook niet gelovige) ouders en scholen die kinderen voorlichten, naast hun pleidooi over hetero, homo, bi, transgender en genderneutraalschap, ook vertellen dat een (latere) roeping tot het huwelijk mogelijk is, of tot het celibaat? Zo dring je ze geen kuisheid op, maar stimuleer je ook geen seksueel actief leven, waar dat er misschien helemaal nog niet wil zijn. Zo maak je hun keuzepalet volledig.

Seculiere levensstijl verplicht

We willen ze toch niet de seculiere levensstijl opdringen?

Waarin we peuters verplicht laten knuffelen met deze geslachtsvormige knuffels om ze alvast te wennen aan seks?

 

Waarin we basisschoolleerlingen verplicht leren tongzoenen door middel van school-tv met 'dr. Corrie', een (nep)dokter om te leren zoenen ja, want o, wee als ze dat de eerste keer niet meteen zouden kunnen.

Waarin we onze pubers hormonen aanbieden. 'De pil' die het vrouwenlichaam laat denken zwanger te zijn zodat het niet daadwerkelijk zwanger wordt. Hormoonremmers aan transgenders die het lichaam vertellen dat het niet is wat het zou moeten zijn en anders moet worden. In beide gevallen is het lichaam niet ziek. De geest ook niet. O ja en vanaf 21 zijn de pillen voor de cis-meisjes niet meer gratis (hetero-meisjes die zich identificeren als meisjes). De rest heeft ze toch niet nodig.

Onvruchtbaar zaad op de akkers - nieuwe hobby van de 1e wereld?

Stel dat je boeren jaren lang met onvruchtbaar zaad op de akkers laat zaaien of op onvruchtbare aarde, gewoon omdat ze willen weten hoe het is als ze straks een keer met vruchtbaar zaad gaan zaaien. Of als een soort bezigheidstherapie misschien. En omdat we natuurlijk al genoeg graan hebben! Maarja ze willen nou eenmaal zo graag zaaien want het zijn boeren.

We vinden het allang heel gewoon om de menselijke seksualiteit steeds verder van de natuur weg te trekken en denken er niet meer over na. En dat is nu precies het probleem.

Want wat te denken van het volgende bericht uit het AD: kraanwater bezorgt mannen vrouwelijk lichaam. Rara hoe dat komt? Van de hormonen in de urine van pilslikkende vrouwen! En zo lost het ene probleem het andere op. Of was dat nu juist níet de bedoeling?