Doorgaan naar hoofdcontent

God or Nothing - interview met Cardinal Sarah

Kaft boek Robert Cardinal Sarah God or Nothing, A conversation on Faith with Nicolas Diat

Op Facebook las ik een stuk uit het boek God or Nothing* dat me aansprak. Marieke Al was zo goed het boek naar me op te sturen toen ze het uit had:


Het eerste deel beschrijft de jeugd van het jongetje Sarah in een afgelegen bergachtig gebied in Guinee. Het vlot vertelde verhaal pakte me meteen. Het is spannend te lezen hoe een jongetje uit een eenvoudig bergdorp opgroeit en al jong een liefde voor de Heilige Mis ontwikkelt. Hoe hij vervolgens op zijn elfde naar het seminarie gaat. Eerst in Afrika, later in Frankrijk. In die tijd ziet hij  maandenlang zijn ouders niet zit omdat het een lange en zware reis is en bovendien maakt het communistische regime van Guinee het er niet makkelijker op.

In hoofdstuk III beschrijft de kardinaal de pausen die hij meemaakt, van paus Pius XII tot en met paus Franciscus.
'From Pius XII to Francis, the popes of a lifetime'.
Interessant maar zware kost. Van iedere paus beschrijft hij zijn kracht. Dat op zich vind ik al positief, omdat je vaak ziet dat mensen met name één paus aanhangen, bijvoorbeeld paus Benedictus XIV óf paus Franciscus. Nu heeft iedereen een eigen smaak maar toch vind ik die polarisatie jammer. Het gaat voorbij aan de opeenvolging van pausen en het feit dat ze op elkaar voortborduren. Het idoliseren van één paus en het bekritiseren van één of meer andere vind ik dan ook geen juiste benadering.

Vanaf hoofdstuk IV, 'In search of the Church', vis ik mijn plakbladwijzers uit de kast. Dit is waarom.
(...) the interior life is without a doubt the light and the salt of priestly life. It is not a question of neglecting the intellectual preparation of seminarians. Nevertheless this aspect must not be the sole concern. (blz. 114)
Dit spreekt me aan omdat bij mij een innerlijke roeping mij naar de kerk heeft doen gaan. Ik ben blij te lezen dat roeping ook voor andere christenen belangrijk is want soms lijkt kerkgang een gewoonte zonder veel diepgang waarin mensen allergisch reageren op alles dat naar Rome ruikt en wat ook maar een beetje getuigt van persoonlijke diepgang. Wat uit Rome komt wordt dan ook bekeken met desinteresse, vooroordeel en onverschilligheid.

Ook de uitleg die Sarah geeft over paus Franciscus vind ik goed:
I think that Francis wants to give on-the-ground pastoral experiences a fair place in the reflection by the central government of the Church. (blz. 112)
Paus Franciscus wil een stem geven aan de ervaringen vanuit de dagelijkse pastorale praktijk.

Halverwege

Ik ben inmiddels over de helft, en voor vandaag wil ik besluiten met een uitspraak van Benedictus XVI in Deus caritas est (deze heb ik ook gelezen waarvan hier het verslag):
At the origin of being Christian there is not an ethical decision, a philosophical or moral idea, but an encounter with an event, a Person.
Benedictus XVI herhaalde hiermee een idee van de theoloog Romano Guardini, voor wie christendom niet het resultaat van een intellectuele ervaring is, maar een gebeurtenis die van buitenaf komt ontmoeten:
Christianity is Someone bursting into my life.  

* Robert Cardinal Sarah; God or nothing; A conversation on Faith with Nicolas Diat; Ignatius Press.

Reacties

  1. Soms ontdek je zulke mooi dingen (schatten) in boeken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja ik ben gek op boeken! Je kunt zo goed ergens induiken, en er de tijd voor nemen (en soms juist even wegleggen en laten bezinken).

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat hier je reactie achter