Het is een misverstand dat evolutie en schepping elkaar 100% uitsluiten. Er zijn verschillende meningen over, maar geloven in het scheppingsverhaal hoeft niet te betekenen dat je daarom niet gelooft in evolutie.
Ik probeer hier geen kant-en-klaar verhaal te hebben, laat dat duidelijk zijn.
Schepping daarentegen gaat uit van een bedoeling: de Schepper heeft een doel met zijn schepping, een plan.
Voor mijzelf was dit nooit zo'n hele belangrijke vraag. Ik denk omdat ik het recht wilde behouden te geloven wat ik wilde geloven, zonder me bij voorbaat te beperken tot dat wat fysiek bewijsbaar was. Maar door een boekje van de Jehova's getuigen dat ik ooit kreeg, werd ik aan het twijfelen gebracht aan het waarheidsgehalte van bepaalde wetenschappelijke theorieën. Hiervoor was ik zelfs nooit op het idee gekomen te twijfelen aan wat ik vroeger op school geleerd heb (ik zat op een openbare school).
Het is bijvoorbeeld vreemd dat er niet meer tussenvormen zijn ontdekt, bijvoorbeeld tussen aap en mens, die aan zouden geven in welke stappen evolutie heeft plaatsgevonden, en ook dat er zich niet méér nieuwe mutaties voordoen. Om te kunnen evolueren moeten er zich regelmatig mutaties, spontane veranderingen voordoen zodat de sterkste 'afwijking' kan overwinnen en dat zie je bij mensen niet. (Bovendien worden afwijkingen door ons zelden als iets positiefs gezien)
Voor sommige mensen is dit een heel belangrijke vraag. Het boek De evolutietheorie ontkracht gaat hierover.
Om er echt iets zinnigs over te zeggen moet je je er goed in verdiepen, vind ik. Het is net als met vertekende grafieken, als leek laat je je al gauw wat voorspiegelen.
De vraag waar het voor mij om gaat, is niet hóe we sinds het begin der tijden ontstaan zijn, maar zijn wij geschapen en gewild door een scheppende God, of zijn wij toevallige samenraapsels van deeltjes die verder geen bedoeling hebben? En als dat laatste zo is, waarom maken we ons dan zo druk? Als alles toch geen doel heeft waarom werken we dan zo hard?
En waar past Darwin's survival of the fittest? ( 'de best aangepaste wint' ) Als de wereld niet geschapen is, dan is de survival of the fittest dat dus ook niet. In een door toeval ontstane wereld kan het dus niet een bedoeld mechanisme zijn maar alleen een door toeval ontstaan iets.
Ik vind het helemaal niet logisch dat de wereld en de mensheid geen doel zouden hebben. Maar ik ben zo volgestopt met feiten die het bestaan van een scheppende God ontkennen en belachelijk maken, dat ik me moeilijk van de zinloosheid der dingen los kan maken. Zin is de zin die je er zelf aan geeft, zegt men. Maar wat heeft het voor zin om in een toevallig ontstane wereld zelf te bedenken wat zinvol is. Als de wereld alleen zinvol is omdat wij er zin aan geven, dan is zin een bedenksel en dus niet waar. Als bedenksels waar konden zijn dan konden we ook God bedenken en die zou dan ook waar zijn. Maar mensen die God een bedenksel noemen bedoelen daar doorgaans mee dat Hij níet waar is.
Ik probeer hier geen kant-en-klaar verhaal te hebben, laat dat duidelijk zijn.
De grootste verschillen
Toeval versus bedoeling
Iemand kan 100% in toeval geloven, dat het universum toevallig is ontstaan door een bepaalde samenloop van omstandigheden. Maar blijft, dat iets uit niets ontstaan moet zijn.Schepping daarentegen gaat uit van een bedoeling: de Schepper heeft een doel met zijn schepping, een plan.
Voor mijzelf was dit nooit zo'n hele belangrijke vraag. Ik denk omdat ik het recht wilde behouden te geloven wat ik wilde geloven, zonder me bij voorbaat te beperken tot dat wat fysiek bewijsbaar was. Maar door een boekje van de Jehova's getuigen dat ik ooit kreeg, werd ik aan het twijfelen gebracht aan het waarheidsgehalte van bepaalde wetenschappelijke theorieën. Hiervoor was ik zelfs nooit op het idee gekomen te twijfelen aan wat ik vroeger op school geleerd heb (ik zat op een openbare school).
Het is bijvoorbeeld vreemd dat er niet meer tussenvormen zijn ontdekt, bijvoorbeeld tussen aap en mens, die aan zouden geven in welke stappen evolutie heeft plaatsgevonden, en ook dat er zich niet méér nieuwe mutaties voordoen. Om te kunnen evolueren moeten er zich regelmatig mutaties, spontane veranderingen voordoen zodat de sterkste 'afwijking' kan overwinnen en dat zie je bij mensen niet. (Bovendien worden afwijkingen door ons zelden als iets positiefs gezien)
Voor sommige mensen is dit een heel belangrijke vraag. Het boek De evolutietheorie ontkracht gaat hierover.
C-14 in steenkool? Zacht weefsel in dinosauriërbotten? Is de evolutietheorie wel zo waterdicht als ze ons willen doen geloven? In dit boek, doorspekt met meer dan 200 afbeeldingen, vertelt de auteur, die drie jaar biologie aan de Universiteit van Gent studeerde, zijn eigen verhaal en worden de fundamenten van de evolutietheorie grondig onder de loep genomen: van de bouwstenen van het leven (DNA en eiwitten) tot evolutie versus de Tweede Wet van de Thermodynamica, het zogenaamd fossiel bewijs, dateringstechnieken, en wat Darwin schreef in On the Origin of Species.
Klopt de identificatie van fossielen wel altijd, en is de naamgeving wel juist? Wat zijn levende fossielen? Met welke fossielen werd er geknoeid? Is uitsterving bewijs voor evolutie? Zijn die fossielen wel zo oud als ze beweren? Kan DNA zichzelf maken? Kan een levende cel zomaar toevallig ontstaan? Leiden mutaties in het DNA tot het ontstaan van nieuwe soorten? Lees het allemaal in dit boekje!Zelf vind ik de vraag naar de ontstaansgeschiedenis van de mens niet interessant genoeg om me in te verdiepen. Ik vind geschiedenis niet zo interessant en ik vind onze geschiedschrijving ook heel erg gekleurd. Simpel gezegd, het gaat allemaal over mannen die oorlog voeren. Over vrouwen en over het normale leven hoor je een stuk minder.
Om er echt iets zinnigs over te zeggen moet je je er goed in verdiepen, vind ik. Het is net als met vertekende grafieken, als leek laat je je al gauw wat voorspiegelen.
De vraag waar het voor mij om gaat, is niet hóe we sinds het begin der tijden ontstaan zijn, maar zijn wij geschapen en gewild door een scheppende God, of zijn wij toevallige samenraapsels van deeltjes die verder geen bedoeling hebben? En als dat laatste zo is, waarom maken we ons dan zo druk? Als alles toch geen doel heeft waarom werken we dan zo hard?
En waar past Darwin's survival of the fittest? ( 'de best aangepaste wint' ) Als de wereld niet geschapen is, dan is de survival of the fittest dat dus ook niet. In een door toeval ontstane wereld kan het dus niet een bedoeld mechanisme zijn maar alleen een door toeval ontstaan iets.
Ik vind het helemaal niet logisch dat de wereld en de mensheid geen doel zouden hebben. Maar ik ben zo volgestopt met feiten die het bestaan van een scheppende God ontkennen en belachelijk maken, dat ik me moeilijk van de zinloosheid der dingen los kan maken. Zin is de zin die je er zelf aan geeft, zegt men. Maar wat heeft het voor zin om in een toevallig ontstane wereld zelf te bedenken wat zinvol is. Als de wereld alleen zinvol is omdat wij er zin aan geven, dan is zin een bedenksel en dus niet waar. Als bedenksels waar konden zijn dan konden we ook God bedenken en die zou dan ook waar zijn. Maar mensen die God een bedenksel noemen bedoelen daar doorgaans mee dat Hij níet waar is.
Reacties
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter