Doorgaan naar hoofdcontent

Theologie van het Lichaam - Virtuele Conferentie

Wat een fantastisch weekend was dat! Ik heb zo veel moois gehoord, 15 bladzijden aantekeningen gemaakt. Vandaag is het een echte maandag, ik probeer weer te wennen: hardlopen, huishouden, lunch en dan mag ik nu schrijven. Zelfs de zoon had weer les vandaag.

Als er één ding is dat ik er overkoepelend over kan zeggen, dan is dat hoe indrukwekkend het is om zoveel mensen te zien die zich in dit onderwerp verdiepen. De meesten hielden natuurlijk een lezing maar er was ook muziek en kunst. Zo was daar bijvoorbeeld Taylor Tripodi, en de Mosleys. Als je naar beneden scrollt kun je hun muziek horen, bijvoorbeeld Running out of road. Zij maken ook kunst. Jacob Popcak, een kunstenaar, zegt over zijn werk:
Het is niet zozeer dat wij (artiesten) de gewone plek heilig maken, maar eerder dat we de gewone plek móoi maken en deze schoonheid gewoon maken.
Ik vond dat wel leuk omdat ik deze blog ook als kunst zie. Weliswaar met woorden in plaats van met verf. Ik wil graag een afspiegeling geven, een beeld. Woorden overtuigen niet altijd, ook al zijn ze nog zo waar. En ook, het is toch niet handig als we elkaar allemaal napraten en op dezelfde manier het evangelie verkondigen. Ik geloof in creativiteit daarin en in de persoonlijke invalshoek van individuele mensen. Kunst is daar een prachtige manier voor.

Het is jammer natuurlijk dat ik niet naar de lezingen kan linken, nu zijn ze niet meer gratis. Daarom heeft het ook niet zoveel zin eruit te lichten welke mij het meest uitspraken. Goed, ik zal er één uitlichten, waar ik gister naar geluisterd heb (ik had vrijdag eerst naar de mannen geluisterd, daarna naar de vrouwen en zondag naar de clerici): father Patrick Schultz. Hij heeft een podcast die ik zeker ga luisteren, soundcloud.com/slakingthirsts.

Als ik probeer te verwoorden wat me precies aansprak, dan is dat lastig. Hij vertelde zijn eigen verhaal, over zijn weg naar het priesterschap. Ik vond het heel persoonlijk.

En hij spreekt over de sponsale analogie, waarin de huwelijksliefde een beeld vormt van wie God is. De Bijbel begint met het paar Adam en Eva, waar Adam uitroept: dit is been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees!, het verlangen van de bruidegom naar de bruid. En de Bijbel eindigt in Openbaringen met de Kerk, de Bruid die uitroept Kom heer Jezus, de bruid die verlangt naar de bruidegom. En in het midden van de Bijbel staat het Hooglied, waarin het verlangen van de bruid en de bruidegom naar elkaar uitgedrukt wordt.

Ik ben een playlist aan het maken om mezelf te inspireren bij het bloggen. Hij is nog lang niet klaar maar dit lied wil ik vast delen. Het clipje vind ik ook erg mooi:

Reacties