Het sieraad der geestelijke bruiloft - Ruusbroeck

Vandaag enkele citaten van Ruusbroeck die ik mooi vind. Dit boek las ik vorig jaar en ik vond het wel inspirerend. Je kunt het online vinden als je op de titel klikt.

Het sieraad der geestelijke bruiloft

Gij weet wel, dat alle ontmoeting is eene samenkomst van twee personen, die komen van verschillende plaatsen, die in zich zelven tegengesteld zijn, en gescheiden. Nu komt Christus van boven als een heer en een milde gever, die alles vermag. En wij komen van beneden als arme knechten, uit ons zelf niets vermogende maar alles behoevende. Christus komt in ons van binnen naar buiten; en wij komen tot Hem van buiten naar binnen: en daarom moet hier geschieden een geestelijke ontmoeting. En dit komen en dit ontmoeten van ons en van Christus is op twee manieren: dat is met middel en zonder middel. (Pagina 157-158)

Mooi vind ik hier de geestelijke ontmoeting. Dit doet mij denken aan deze tijd van isolatie, waarin wij elkaar alleen geestelijk kunnen ontmoeten.

Aldus is de mensch gerecht en gaat tot God met innige
minne in eeuwig werken; en hij gaat in God met genietende
neiging in eeuwige rust. En hij blijft in God en
gaat nochthans uit tot alle creaturen in algemeene
minne, in deugden en in gerechtighheden. En dit is het
hoogste van het innige leven. Alle menschen, die het
rusten en het werken niet in ééne oefening bezitten,
hebben niet verkregen deze gerechtigheid. (pagina 194)

Rusten en werken in één oefening! Klinkt interessant. Als dat eens zou kunnen.

En zij zijn allen voorboden van den Antichrist, die zijnen weg bereiden tot alle ongeloof; want zij willen vrij zijn zonder de geboden Gods, en zonder de deugden, en ledig en verenigd met God zonder de minne en de liefde. En zij willen Godschouwende menschen zijn, zonder minnelijke aanstaring, en de heiligste, zonder werken van heiligheid. En zij zeggen, dat zij rusten in Dengene, dien zij niet minnen. En zij zeggen, dat zij verheven zijn in Dengene, dien zij niet willen noch begeeren. (pagina 205)

Over Ruusbroeck

'Johannes Ruysbroeck of Ruusbroec werd in 1294 te Ruysbroeck, een klein dorp tusschen Brussel ten Half geboren. Nog zeer jong kreeg hij onderwijs in de Godgeleerdheid van een bloedverwant, die kanunnik was aan de St. Gudula. Op zijn 24ste jaar werd hij kapelaan aan die kerk. Hij bleef daar in diezelfde functie tot zijn 60ste jaar en verliet toen Brussel, om met een anderen kapelaan te gaan wonen in het Soniënbosch, het nu nog bestaande Forêt de Soignes. Daar stichtten zij met eenige vrome mannen een huis en leefden volgens de orde der regulieren van den H. Augustinus. De stichting heette de abdij van Groenendaal. Ruusbroeck werd prior en bleef daar tot aan zijn dood
in 1381.'