Doorgaan naar hoofdcontent

Symposium Theologie van het Lichaam, 4 Obianuju Ekeocha

'De volkeren van Afrika respecteren het leven dat ontvangen en geboren wordt. Ze verheugen zich in dit leven. Ze verwerpen het idee dat het vernietigd kan worden, zelfs als de zogenoemde 'progressieve organisaties' hen die kant op willen sturen.' (video is niet van het symposium)


Obianuju Ekeocha

Ik had tot negen jaar terug nooit van de Theologie van het Lichaam gehoord, ook al was ik in Nigeria actief in de kerk. Maar zonder het te weten, zonder het zo te noemen, doen veel Afrikanen al aan pro life

Ik begin mijn presentatie met een Full Disclosure... Afrika is geen land! Er zijn 55 landen in Afrika. Er wonen 1 miljard mensen. Er worden 3000 talen gesproken. De grootste geloven zijn christendom en islam. Er is niet één Afrikaanse cultuur, maar er zijn veel gemeenschappelijke aspecten. 

Er gebeurt veel op allerlei vlakken: economie, politiek (en dat gaat er net zo fanatiek aan toe als in Europa en Amerika), infrastructuur, ontwikkeling, gezondheidszorg.

Als je denkt aan hulp aan Afrika dan denk je aan humanitaire hulp, aan water. Een derde van de hulp gaat naar de sociale sector: Scholing, Gezondheid, Water, Regering, Bevolking en Reproductieve gezondheidszorg. 

In 1996 was het laagste bedrag voor Bevolking en Reproductieve gezondheidszorg. Dit is op zich geen gezondheidszorg, maar condooms, abortus, voorlichting etc. Gezondheidszorg is sindsdien hetzelfde gebleven en scholing piekte in 2002 en is daarna gedaald. 

In 2013 was er voor Bevolking en reproductieve gezondheidszorg het hoogste bedrag. De laatste 20 jaar is er meer dan 100 miljard besteedt in deze categorie. 70% hiervan is naar Afrika gegaan. 

Afrika heeft tenslotte 1 miljard inwoners! De bevolkingsdichtheid is 36,4 per km2. Laten we dan eens naar Europa kijken: 72,9 mensen per km2. En ben je al in Nederland geweest, zo gezellig? Onze globes zijn niet echt accuraat (ze laat een goede kaart zien). Wat gebeurt er, bijvoorbeeld in Nigeria waar ik vandaan kom: er zijn maar een paar plekken waar je wilt leven omdat daar de voorzieningen zijn en daar is het erg druk. Maar: Nigeria is net zo groot als de UK, Duitsland, Italië en Nederland bij elkaar. Een groot deel is zeer dun bevolkt.

Wat wordt er geboden: 'veilige' abortus. Een paar landen, vooral de UK, Nl en Dl, hebben blijkbaar een hoop geld over voor abortussen in Afrika. Ze bekostigen het SafeAbortionActionFund. In Europa wordt dus campagne gevoerd voor abortus in Afrika.

Veel Nederlandse feministes worden geronseld voor deze campagne. Nederland is één van de sleutelfiguren in de campagne, via de Rutgersstichting. Maar Afrikaanse vrouwen liepen rond met borden op hun buik: 'We don't need any safe abortion as nothing is safe in killing. So we say no to abortion.' Maar de donor geeft niets om wat wij willen. Afrika is pro life, op vele vlakken.

In onze cultuur worden geboortes gevierd, door het hele dorp. We hebben kennis van stambomen, niet zoals in het westen via genealogie.com maar op een organische manier. Ook de baby heeft een bloedlijn, en dat is niet te verenigen met abortus. 

De moeder van de vrouw die pas bevallen is komt een paar weken helpen na de bevalling. Er is vreugde bij het verwelkomen van een kind, er wordt zo luid gejubeld zodat iedereen wakker wordt (ik zal het hier niet doen...). 

We geven de kinderen namen met een betekenis. Mijn naam betekent: zij die gekomen is temidden van veel kinderen. Met zo'n naam is het moeilijk abortusarts te worden.

Op 34:25 van de lezing staat een kaart van legalisatie van abortus. Afrika en Zuid-Amerika kleuren hierop rood. Dat betekent dat abortus verboden is. Uganda heeft de bescherming van het ongeboren kind in de grondwet opgenomen (1995). Ze hebben wel abortus voor als het leven van de moeder bedreigd wordt. Volgens de Keniaanse grondwet begint het leven bij de conceptie. 

De Afrikaanse kerk staat de laatste jaren in de belangstelling. Er wordt gekeken naar ons, hoe denken zíj erover. Er vinden hier veel pro life protesten plaats. 

Ik wou graag afsluiten met enkele woorden van een heilige, JPII.
Tijdens de synode van de kerk in Afrika in 1995, Ecclesia in Afrika, zei hij: 
The peoples of Africa respect the life which is conceived and born. They rejoice in this life. They reject the idea that it can be destroyed, even when the so-called 'progressive civilizations' would like to lead them in this direction.

De volkeren van Afrika respecteren het leven dat ontvangen en geboren wordt. Ze verheugen zich in dit leven. Ze verwerpen het idee dat het vernietigd kan worden, zelfs als de zogenoemde 'progressieve organisaties' hen die kant op willen sturen. 
Hopelijk begrijpen jullie nu iets meer van Afrikanen, de manier waarop wij denken en waarom wij seksualiteit en menselijk leven zo respecteren.

Reacties