Ik dacht dat ik de enige was, maar wederom, dat is niet zo! Het is zelfs 'in' zelf dingen voor je bruiloft te maken: zelf kaarten maken, zelf een taart maken. Daarom gaat het vandaag over de champagnetaart, waarvan het recept op 24 Kitchen te vinden is (link onderaan). Het is een vrij bewerkelijk recept maar het is dan ook een bruidstaart. Lekker was hij wel al proefde ik de champagne niet echt terug maar goed een beetje decadentie als je gaat trouwen hoort erbij toch.
Ik leef trouwens erg mee met de mensen die in deze tijd besluiten toch te gaan trouwen ook al kun je geen groot feest geven. Ik denk dat je het dan juist snapt: het gaat niet om het feestje van één avond maar om het getrouwd zijn dat hopelijk een leven lang duurt. En dat je dat niet langer wilt uitstellen: ik snap het.
En ook de decembermaand. Ik zag op Facebook opvallend veel foto's voorbijkomen van mensen die zoveel jaar getrouwd zijn. Leuk! Niet alleen in september en in juni dus, hoewel daar ook niets mis mee is natuurlijk.
Dit jaar zit het er niet in dat ik deze nog eens bak, maar misschien over twee jaar? We zullen het meemaken, deo volente. Ik heb zelfs de zelfgebakken pepernoten nog niet van mijn lijstje kunnen afstrepen. Daar kan ik nog speculaasjes van maken maar met verminderd getennis en géén gefiets naar school zijn er wel wat minder calorieën nodig en dan heb ik het nog niet eens over al het sinterklaas- en kerstsnoep dat via werk en kerkkoor binnenstroomt.
We zijn trouwens 26 december 2012 getrouwd. 25 December beschrijf ik de dag ervóór. 21 Maart 2011 voor de wet, mocht je je afvragen hoe dat kan als het gemeentehuis dicht is op 26 december.
Ik wens iedereen fijne feestdagen, zij het rare.
Maar als je dan denkt aan die vrouw, die in een stal moest bevallen, zonder medische zorg met alleen een man die ongetwijfeld geen ervaring had met bevallingen. Geen gesteriliseerde schaar om het koord door te knippen. En vervolgens bezoek ontvangen, zonder kraamhulp. In een schuur in het stro met een os en een ezel. De vermoeide reizigers niets aan kunnen bieden. Naar Egypte moeten vluchten.
Dan is het niet vanzelfsprekend om er warmpjes bij te zitten aan een feestbanket. En dat was het nooit. Maar van mij mág je. Hem bakken, die taart. Ik heb vandaag boodschappen gedaan en hoewel de Plundra bij de Picnic had toegeslagen leek het bij de Lidl een hele normale dag (ik was wel vroeg gegaan).
Sterkte, en toch: een zalig Kersmis!
Reacties
Een reactie posten
Laat hier je reactie achter