Proeven en Geloven

Vannacht had ik een rare droom. Ik droomde dat ik aan het koken was, toen twee dames van de kerk langskwamen. Ik vroeg of ze bleven eten. Ze werden niet thuis verwacht en namen het aanbod graag aan. Dat vond ik heel gezellig - maar hoe moest ik van een kleine pan pompoensoep genoeg voor iedereen maken? Intussen had mijn zoon ook een vriendje meegenomen. En een oudere meneer was binnen komen wandelen - ik wist niet met wie hij mee was gekomen. Maar de pan soep werd er niet voller op. Ik liet de kinderen drankjes en toastjes met Franse kaas ronddelen. Het onbekende vriendje van mijn zoon vroeg ik een brood uit de vriezer te halen. 'Dat heb ik al gedaan', zei hij. Toen dacht ik weer aan de pan op het vuur. Die begon net aan te koeken - maar wat vreemd - de pan zat ineens veel voller. Het leek wel vlees wat erin zat, het zag eruit als seitan, een vleesvervanger. Ik was blij dat er meer eten was, maar ik kon de dames van de kerk natuurlijk geen vlees voorzetten op vrijdag. Ik besl...

Deze is speciaal voor mijn man. Als ik 's avonds naast hem zit achter de computer dan moet ik regelmatig hardop lachen. Wat is er nu weer, vraagt hij dan. Ik probeer dan de grappen van Jennifer Fulwiler in het Nederlands te vertalen en realiseer me hoe moeilijk dat is. Ik moet achtergrondinformatie geven: 'Ze is een bekeerling van atheïst naar katholiek. Haar man is ook een bekeerling maar dan van baptist naar katholiek'. Teveel vaktermen in één zin... Omdat ons klimaat het niet toelaat je schoenen te vergeten, volgt hier een vertaling van ' bibleclass ' van Jennifer Fulwiler vanuit het woestijnklimaat van Austin, Texas: Vorige week was de eerste Bijbelles. Toen we halverwege waren, meldde één van mijn dochters dat ze geen sokken aanhad.  Ik belde mijn man in een furieuze opwelling, wat een vergissing bleek, want in een situatie als deze moet je nooit een man bellen. Vanuit mijn gezichtspunt was het doel van het gesprek dat hij mijn ach en wee zou aanhoren en...