Dingen lopen soms anders. De pompoenen gaan volgende week in de soep voor de kinderen van de vormselgroep.
De bijeenkomst van vorige week liep ook bijna in de soep. We moesten een bepaalde bus hebben, de andere kinderen waren al bij eerdere haltes opgestapt. Met twee kinderen en twee moeders stonden we een kwartier te vroeg al bij de bushalte. Eindelijk kwam de bewuste bus. De jongens zwaaiden met hun OV-kaart, wij met onze armen, overdreven maar toch voor de zekerheid... en de bus reed voorbij! De chauffeur keek nog even om en zei, schouderophalend, tegen de mensen van onze groep in de bus: 'Nouja, dat is pech' (dat hoorden wij later). 'Pech' lijkt me niet het juiste woord hier, maargoed. We keken elkaar aan, wat nu?
Ik had me voorbereid op allerlei soorten 'pech' al was het niet specifiek in deze vorm. Maar ik had mijn OV-kaart bij me en het adres waar de kinderen heengingen. De volgende bus kwam in tien minuten, en zo wil het dat ik meeging naar de kennismaking met de hulpbisschop die de kinderen gaat vormen. Een buschauffeur hoort natuurlijk niet door te rijden als je duidelijk zwaait (stel je voor dat we de kinderen alleen hadden laten gaan). Maar ik vond het wel heel leuk om erbij te zijn. Je krijgt tenslotte niet elke dag een rondleiding in het bisschoppelijk paleis.
Mijn fototoestel had ik niet bij me, dus bij deze wat andere fijne momenten.
De bijeenkomst van vorige week liep ook bijna in de soep. We moesten een bepaalde bus hebben, de andere kinderen waren al bij eerdere haltes opgestapt. Met twee kinderen en twee moeders stonden we een kwartier te vroeg al bij de bushalte. Eindelijk kwam de bewuste bus. De jongens zwaaiden met hun OV-kaart, wij met onze armen, overdreven maar toch voor de zekerheid... en de bus reed voorbij! De chauffeur keek nog even om en zei, schouderophalend, tegen de mensen van onze groep in de bus: 'Nouja, dat is pech' (dat hoorden wij later). 'Pech' lijkt me niet het juiste woord hier, maargoed. We keken elkaar aan, wat nu?
Ik had me voorbereid op allerlei soorten 'pech' al was het niet specifiek in deze vorm. Maar ik had mijn OV-kaart bij me en het adres waar de kinderen heengingen. De volgende bus kwam in tien minuten, en zo wil het dat ik meeging naar de kennismaking met de hulpbisschop die de kinderen gaat vormen. Een buschauffeur hoort natuurlijk niet door te rijden als je duidelijk zwaait (stel je voor dat we de kinderen alleen hadden laten gaan). Maar ik vond het wel heel leuk om erbij te zijn. Je krijgt tenslotte niet elke dag een rondleiding in het bisschoppelijk paleis.
Mijn fototoestel had ik niet bij me, dus bij deze wat andere fijne momenten.
 |
| Lekker verwenbroodje tussen de middag, met rucola uit de tuin. |
 |
| Daarom hou ik van strijken, wat een heerlijke kleuren... |
 |
| Het mooie maar gevaarlijke herfstweer. |