Bud was bij opa en oma. Zondag om half elf haalde ik hem op voor de mis. Opa ging gezellig mee. Onderweg legde hij aan Bud uit dat hij een heiden is. 'Je was toch protestants?', vroeg ik. 'Ach ik moest wat zeggen toen we gingen trouwen'. Opa vertelde verder, over de zondagsschool. 'Maar daar ga je toch niet heen als je niets bent?' Opa haalde zijn schouders op. Ik begrijp er steeds minder van en vroeg 'maar je bent wel gedoopt?'. 'Niet dat ik me herinner'.
'Maar je weet dat toch wel?' Zijn ouders hebben het er nooit met hem over gehad. Ik probeer me voor te stellen dat ik het nooit met mijn ouders over geloof gehad zou hebben.
Ik denk aan ouders die hun kind laten dopen, maar verder nooit in de kerk komen. Alle mensen die katholiek (of anderszins christelijk) zijn, 'maar alleen in naam'. Die wel hun eerste communie hebben gedaan, maar niet het vormsel. En die er ook helemaal niet mee bezig zijn.
Ik denk aan mijn moeder, die in opstand kwam voor de vrijheid om niet te hoeven trouwen en veel kinderen te krijgen. Vrouwen kunnen het zelf wel, mannen zijn leuk maar die heb je niet nodig. Ik vind juist dat hele gedoe van vrouwtje, mannetje, wel leuk.
Ik denk aan Marlies Dekkers die in Koffietijd uit de Bijbel citeerde, dat de vrouw de helper is van de man, en dat dit volgens haar gelukkig niet meer hoeft. Zodat ze echt nuttige dingen kunnen doen die mannen al eeuwen doen. Waarom mag je als vrouw niet alleen vrouw zijn maar moet je ook alle dingen doen die mannen ook al eeuwen doen? Zoals oorlog voeren en nutteloze dingen verkopen, friemeltjes aan BH's naaien en er veel geld voor vragen. Waarom is dat nuttiger dan kinderen baren, akkers kopen en bebouwen en je familie voeden (Spreuken 31)?. En wat moeten die mannen dan eigenlijk doen? Gamen? En wordt er niet van ons verwacht dat we die vrouwelijke dingen maar laten varen, omdat ze toch niet belangrijk zijn? Kinderen kunnen wel groeien in reageerbuizen (las ik voor mijn boekenlijst in Aldous Huxley's Brave New World). Eten kan via pilletjes (zie de science fiction van vroeger). Het vrouwelijke reproductiesysteem leggen we plat met hormoonpreparaten, die gratis verstrekt worden. Zodat wij eindelijk net zo nuttig als mannen kunnen worden.
'Lekker koekie', hoor ik opa zeggen en ik beaam dat het gezellig is om koffie te drinken na de mis, en dat Bud zich ook altijd verheugt op het koekje. 'Koekie en limonade', gaat opa verder, en plotseling dringt tot me door dat hij het niet over het koekje na de mis heeft, maar over de communie, wat wij geloven dat het lichaam van Christus is. Ik wil geen ruzie en ik weet zeker dat God ook liever heeft dat ik op vreedzame wijze de blijde boodschap verspreid. En opa gaat tenslotte wèl mee naar de kerk. Dan valt Bud bij, 'koekie, koekie', en net als ik ga uitleggen dat je dat niet moet zeggen, roept Bud 'ik weet wel dat het geen koekie is'. 'Je hebt gelijk', zegt opa, 'dat moeten we niet zeggen, dat vinden de mensen in de kerk niet leuk'. Ik haal opgelucht adem. 'Het is ook geen koekie', zeg ik nog.
De kerkdienst is lang. Er zijn 15 (!) acolieten aanwezig uit de vorige parochie van onze pastoor, twee daarvan ontvangen een wijding. Er is zang, wierook, alles erop en eraan. En dan volgt er een mededeling. Onze parochie, die zich uitspreidt van Woudenberg en Austerlitz via Zeist en Driebergen naar Maarn, Doorn en Leersum... gaat samen met de Lucas parochie! Deze parochie bestaat uit de gemeenten Leusden, Achterveld, Hoevelaken, Barneveld, Ermelo, Harderwijk en Nijkerk-Putten. Een blik op google maps leert dat dit een driehoek beslaat tussen Nijkerk in het noorden, Zeist in het Zuidoosten en Amerongen in het Zuidwesten. De onderlinge afstanden tussen de plaatsen zijn:
23 km 27 min
28 km 28 min
33 km 40 min
Deze parochie heeft dan 1 (!) pastoor, twee diakens en drie pastoraal medewerkers. Duizelingwekkend en er springen traantjes in mijn ogen voor onze pastoor. Gelukkig mogen we op God vertrouwen en dat moet ook wel, want hier mag wel een wonder gebeuren.
Fijn hè, zegt Bud. Ik kijk op en zie een stralend kind. 'Ja, fijn, maar wat bedoel je precies?' 'Nou gewoon, de kerkdienst!' De harde bank en de lange dienst deren hem niet. Want hij zit tussen mama en opa. Ik voel ook de harmonie. Ik kijk hem aan en zeg: 'Dat komt door de Heilige Geest'. Voordat hij denkt dat het door onze rommelige persoonlijkheden komt. Hoewel onze aanwezigheid wel een hoop uitmaakt. Want of de Heilige Geest in zijn ééntje zo'n snoetje voor elkaar krijgt...
 |
| Bud, geschilderd door opa |