Proeven en Geloven

Ik kan het haast niet geloven als ik mijn vorige blog zie. Hoe lang is dat geleden... Ik heb iets nog niet verteld. Op het terras waar we na het sollicitatiegesprek van Stud een biertje dronken, kregen we een bakje chips. Van de zaak, dachten we. Het waren hele lekkere chips, uit de oven met kaas erover en een dipsausje. We hadden net de laatste chips in onze mond, toen we onze buren aan de ober hoorden vragen waar hun nacho's bleven. 'Ik denk hier', mompelde ik knarsend. 'We dachten dat ze van het huis waren.' Het was een wonderlijk gevoel, ik vond dat ik me schuldig moest voelen maar toch genoot ik van dit kleine (on)gelukje. Zondag fietste ik van de kerk naar huis, toen ik me opeens realiseerde me dat ik het collectegeld nog in mijn zak had. Vreemd, er was geen collecte geweest. Of misschien precies toen ik met een aanval van kriebelhoest op de wc zat? Toen ik de hoest voelde opkomen was ik naar de wc gevlucht zodat ik de mis niet zou storen. In die t...

Gisteren was het officieel de eerste warme dag van het jaar en dus rokjesdag. Heel irritant dat het 's ochtends al 'uitgeroepen' werd als rokjesdag en dat de rokjes 'kort' moesten zijn. Is dat nieuw? Ik overwoog een broek aan te doen. Van Martin Bril kon ik het nog wel hebben. Ondanks de bemoeienis van de media en het feit dat ook mannen vandaag massaal rokjes aantrokken, heb ik toch maar een jurk aangetrokken. Want vandaag heeft manlief een sollicitatiegesprek in Rijswijk, en daarna gaan we gezellig even naar het strand. Een rokje, daar staan pumps natuurlijk het leukst bij. Maar op het strand kan je beter platte schoenen aan. Die had ik dus ook meegenomen. Er waaide een frisse wind in Scheveningen dus onverwachts moest ik mijn jas aan. Dat verpestte mijn outfit danig, en ook mijn haar waaide alle kanten op. De moed zonk me in de schoenen. Toen ik een vrij bankje zag greep ik meteen de kans om de pumps te wisselen, want als ik dat staande deed zou men denken ...

Vandaag realiseerde ik me iets. Het begon al vanmorgen, toen ik kleren uitzocht. Dat is iets waar ik heel lang over kan doen. Het is eigenlijk ziekelijk want ik weet nu zo langzamerhand wel wat ik mooi vind en graag draag. Maar niets is goed , te jong of te ouwelijk, te informeel of te netjes. Of alles in combinatie met elkaar. En hoeveel moeite ik ook doe om er mooi uit te zien, meestal voel ik me nog niet mooi. Verfomfaaid, of anders wel tuttig. IJdelheid Wikipedia meldt op de lijst van hoofdzonden: Superbia, de Latijnse benaming voor hoogmoed of ijdelheid. Het wordt beschouwd als de ergste van de zeven zonden en eveneens de eerste: alle andere zonden komen uit superbia voort. Met superbia wordt het verlangen om belangrijker of aantrekkelijker te zijn bedoeld.  IJdelheid leek mij altijd een zonde waar ik me nauwelijks in herkende (en ook niet zo'n erge zonde). Ik sta niet de hele dag voor de spiegel en besteed geen hopen geld aan mijn uiterlijk. Maar ijdelhei...