Doorgaan naar hoofdcontent

Rome - en een kruisverhoor door de dames van het kerkkoor

Zaterdag kwamen we vanuit Rome aan op Schiphol:


Terwijl we 's ochtends nog in hotel Casa la Salle waren:


Maar voordat ik wat foto's van Rome laat zien, eerst een paar woorden over de terugkeer in Nederland. Weer in onze eigen kerk, werd ik aangesproken door een meneer, of ik soms bij het kerkkoor wilde. Zelf kon hij deze keer niet komen, zijn vrouw was net terug uit het ziekenhuis met een nieuwe hartklep. Meteen bij het ontwaken had zij zich al stukken beter gevoeld. 

Ik dacht, ik houd wel van zingen dus waarom niet.

Ik werd door een chauffeur opgehaald. Dat was gezien de gemiddelde leeftijd van de deelnemers schering en inslag.

'Wat bent u?', werd mij van alle kanten enthousiast gevraagd. Ik moest even nadenken wat ze bedoelden.

'Sopraan denk ik.'

'Heeft u al vóórgezongen?'

Ik kreeg visioenen van de hoge C terwijl ik de F al niet met goed fatsoen haal.

'Heeft u ervaring met koren?'

Het kruisverhoor gaat verder, tot mijn huisnummer aan toe.

'Kunt u noten lezen? De meesten kunnen dat niet dus dan heeft u al een voordeel.'

In de koffiepauze legt de mevrouw links naast mij het laatste nummer van Op Tocht, het bisdomblad op tafel. Er wordt gespeculeerd of er al een verslag in zal staan van de Rome-reis. Maar dat kan natuurlijk nog niet.

Op de voorkant prijkt een uitbundig lachende kardinaal Eijk.

'Die wordt zeker gekieteld! Je ziet hem anders nooit lachen.'

Mijn tong blijft plakken aan mijn gehemelte. In Rome keek hij meestal best blij.

Maar stelling nemen in een onbekend gezelschap over zo'n essentieel rooms standpunt als de lach van de kardinaal die toch bovenaan de hiërarchie van de Nederlandse kerkprovincie staat, doe ik toch maar even niet, dus ik verzwijg dat hij vorige week bij het diner aan de tafel naast mij zat. 

Toen hij daarna terugliep naar zijn hotel, vroeg ik nog of hij ook zo van de reis genoot. Hij glimlachte vriendelijk (zei ik toch) en zei dat men niet verwacht had dat er zóveel pelgrims zouden meegaan.

'Volgens mij is die paus net zoveel waard als al die mannen bij elkaar,' gaat het verder aan de keukentafel en de spreekster wijst naar de heren om de paus heen. Ik laat mijn tong nog even vastgeplakt zitten. Leuk dat ze bij dit koor zo rooms zijn en de paus ophemelen maar ik vind het wel sneu voor de andere heren, die toch ook hun best doen.

De dame met het bisdomblad zegt: 'Ze hebben nu ook besloten dat abortus vergeven kan worden. Dat kon afgelopen jaar al gedurende het heilige jaar, en dat blijft nu zo.'

Dat stond ook al op Facebook, dus het is waar. Maar deze dames van 80 en ouder hebben natuurlijk geen Facebook.

Het is even stil. Dan vervolgt mijn buurvrouw aan de rechter kant: 'Pfff, waar bemóéien ze zich mee! Ze moeten ook óveral iets over zeggen!'

We bladeren verder in het papieren facebook als onze ogen vallen op een foto van monseigneur Woorts.

'Waarom heeft hij zijn baard er eigenlijk weer afgeschoren?'

Ik grinnik, had die vraag ook al eens gesteld maar de dames die tóen aan de, overigens zelfde keukentafel zaten, hielden klaarblijkelijk niet van baarden. 

'Dan heeft hij niet zo'n babyface!' 

Ik begin al aardig te wennen in deze groep. En aangezien ik de gemiddelde leeftijd flink naar beneden schroef - het oudste lid is vandaag 92 geworden - vergroot ik de overlevingskansen van het koor - denk ik hiermee ook een goede daad te verrichten.

Maargoed: terug naar Rome.

Monumentale pasta in vier kleuren die ik heb meegenomen als souvenir.
Monumentale pasta die ik heb meegenomen als souvenir.

Maandag

...gingen we na het afleveren van de bagage meteen aan de wandel:


Dinsdag

We waren te laat voor de processie dus liepen we alleen het laatste stukje naar de heilige deur:



Er volgde een viering in de Sint Pieter door Kardinaal Eijk met aansluitend een bezoek van de Paus:





Vóór ons zat een groep tieners van verschillende scholen uit het zuiden van het land (óns land):



Enkele woorden van de paus:

Een schitterende Engelenburcht, zonovergoten met live vioolmuziek, het Ave Maria:



Vesperviering in de Santa Maria Maggiore (mgr. Van den Hende):

Beschilderd plafond van de Santa Maria Maggiore
Santa Maria Maggiore

Interieur van de Santa Maria Maggiore
Santa Maria Maggiore

Woensdag op audiëntie bij de paus:



Daarna Pizza Marinara met pittige saus en knoflook:


Om 15.00 een viering in Sint Paulus Buiten de Muren (Mgr. Woorts)

Sint Paulus Buiten de muren

Selfie in de metro

Donderdag

Onbijt met chocoladecroissant, muesli en cappucino

Viering Santo Spirito (Mgr. Hoogenboom)
Viering van de mis in de Santo Spirito, Sassia
Santo Spirito, Sassia



Tientallen rozenkransen, opgehangen in de Santo Spirito
Rozenkransen

's Avonds een Viering van Barmhartigheid in de Santa Maria in Trastevere. Het mooiste valt niet te fotograferen, namelijk al de biechtende mensen.

Parkeren in Rome:



Vrijdag

Selfie in de ronvaartbus van het Colosseum
Selfie met het Colosseum vanuit een rondvaartbus


Rondleiding door Klassiek Rome door de rector van het Ariënsinstituut, Patrick Kuipers.


Eind van de middag een zendingsviering in de Sint Jan van Lateranen (Mgr. De Korte):



Zaterdag vliegen we terug naar huis. Daar eten we stooflapjes, klaargemaakt door Stud. Ze zijn zo mals dat we de taakverdeling maar eens opnieuw moeten overwegen. Ik maak nieuwe Roomse vrienden op facebook en laat me strikken voor het plaatselijke kerkkoor.

Reacties