Proeven en Geloven

Wahaha. Vluchten naar de keuken. Ken je dat? Je hebt bergen ingrediënten gekocht, je tweeweekse planning (nieuwjaarsvoornemen) loopt. En behalve dat, ben je ook al twee keer extra naar de winkel geweest - man is jarig - taart - zat niet in de planning. En nog een keer - man is jarig - bier - hoezo zat dat niet in de planning? Anyway - man blieft graag tonijn - sashimi kwaliteit dus rauw van binnen. Meteen een handje zeekraal meegenomen van de visboer - voelde me wel een huppeljeweetwel tussen al die mannen met hun haringkie of kibbeling voor de lunch, maargoed, die van mij lust nu eenmaal graag tonijn. En ik ook, dus da's goed. Terwijl de tonijn ligt te marineren - wachtend en vast ook smachtend om zo even aangebraden te worden en dan - mooi rood van binnen - te worden verorberd. Geen probleem, ook voor numero drie niet hoor - voor  Bud . De groentjes was meer werk - zoals gewoonlijk. De chinese kool moest worden gesnipperd - dat is in de machine op slice, denk ik? P...

Ja, ook ik heb goede voornemens wat betreft het bloggen. Zo ben ik begonnen (ja het is niet gebleven bij het benoemen van mijn voornemens op een stukje oud papier) met het uitwerken van mijn recepten. Omdat ik geen receptensite heb, had ik zoiets van dan hoef ik me ook niet druk te maken over het precieze recept, gewoon wat gezellige tips geven is wel genoeg. Maar dat is toch eigenlijk onzin, een net recept met ingrediëntenlijst is ook veel mooier om te zien. En dan kan je het ook echt máken, mocht je dat willen. Mijn zegen heb je alvast want ik schrijf alleen  de succesrecepten op (en anders zou ik het je eerlijk vertellen - mislukkingen zijn soms ook leuk :-). Nu ik er toch over begin , mijn eerste driekoningentaart zag er mooi uit. De foto is niet zo scherp, het is dan ook één van mijn eerste eetfoto's: Maar helaas, de taart was keihard! Niet eetbaar. Overzichtelijke recepten dus , liefst ook nog met printmogelijkheid. Dus dat wordt nog wel een klus. En liefst rec...

Ik zat laatst met mijn man op de bank en klaagde over kliekjes in de kerk. 'Dat heb je op de tennisclub ook', zei hij. Nu ben ik al meteen reuze blij als wij een overeenkomst vinden in onze nogal verschillende belangstellingsgebieden. 'Je hebt de arbeiders , de volkse types, en de  middenstanders ...' '...en de  kakkers ', vulde ik aan, en griezelde bij de herinnering aan het soort waarmee ik vroeger op het gymnasium zat. 'Ja, de kakkers...', zegt hij. 'Waar hoor jij eigenlijk bij?', vroeg ik. 'Ergens tussen middenstand en kak, denk ik'. Nou is mijn Stud helemaal geen kakker, en ook geen middenstander. Hij is zelfs nog nooit vakkenvuller geweest. Maar ik begrijp wat hij bedoelt. Middenstanders 'Middenstanders zijn er in de kerk ook veel', zeg ik. 'Ze zijn goed vertegenwoordigd bij de vrijwilligers en ik schat dat ze samen het gehele bestuur vormen, afgezien van de pastoor.' Middenstanders, daar gingen wij...