Doorgaan naar hoofdcontent

Favoriete muziek: Wende Snijders

Nadat we vorige week Maarten van Roozendaal beluisterd hebben, gaan we door met de Nederlandstalige chansons, en ook een beetje Franstalig, gewoon omdat het onmogelijk is dat niet te doen als je het over chansons hebt.

Ik hoorde deze prachtige stem voorbij komen die Franse chansons zong. Tot mijn verbazing ging de stem opeens over in het Nederlands.

Wende Snijders.

En daar komt onverwacht La chanson de Mandalay binnenstormen als een gevaarlijke wervelwind. Past mooi bij het boek De grote zondares.



Het volgende lied treft je nog meer als je de Nederlandse vertaling erbij neemt. Het is, ik zei het al, treffend en pijnlijk actueel. Waar in een wervelwind nog frisse lucht zit, daar doet deze zwavelstroom de zuurstof snel verdwijnen.

Voor de vertaling moet je hier even naar beneden scrollen tot net over de helft van de pagina of zoek op de woorden 'ca va'.



Ik pik er een zin uit die mij persoonlijk erg aanspreekt. :
'brave lui verslijt men voor gek, dichters voor ezels'
Ik was als jongere enorm bang om braaf te zijn, en om braaf gevonden te worden. Ik groeide op in een wereld waarin God en gebod net omvergeworpen waren en waar de generatie van mijn ouders niet meer in het bijbehorende keurslijf hoefde te leven. Braafheid was echt niet meer van die tijd. Het religieuze keurslijf werd echter al snel vervangen door een rat-race waarin het draaide om status, populariteit en degene met de vlotste babbel en het hoogste woord.

Als ik nu zo, een jaartje of wat later om me heen kijk, dan vermoed ik dat het gaat om een tijdsbeeld, meer dan een puur individuele ervaring. Het tijdsbeeld waarin het absoluut onaantrekkelijk is geworden om braaf te zijn.
'brave lui verslijt men voor gek, dichters voor ezels'
En als de braven en de kunstenaars gevlogen zijn, wat blijft er dan nog over? Precies. Lees de tekst maar.

Nou sluit ik af met een opbeurend lied. Of twee.

Mens durf te leven

Als de liefde niet bestond
Tekst en muziek en een klein woord door Toon Hermans.