Keek op de week (28/40)

Dit is natuurlijk geen nieuwe rubriek, maar eigenlijk een hele oude. Ik ga in teruggaande volgorde de afgelopen week langs. 't Is zo'n mooi weer vandaag, een echte zondag, dat ik eventjes de tuin ingedoken ben. Daar vond ik een dood vogeltje, een pimpelmees en even later ook een hommel die  op krachten moet komen. Ik gaf hem een lepeltje suikerwater en hij viel meteen aan.

Verder was 't een zware week. Mijn schoonvader, die al een jaar een gevecht voerde tegen kanker, is dinsdag overleden. Niet dat het op dit moment natuurlijk het belangrijkste is, maar hij las mijn blogs en vond ze grappig. Daarom had ik tijdelijk even geen zin om grappige blogs te schrijven, want ik was me zo bewust dat hij ze nu niet meer kan lezen.

Zaterdag ben ik naar de tweede studiedag van de cursus een katholiek geluid geweest. De eerste studiedag ging over het bestaan van een absolute waarheid versus een waarheid die voor iedereen anders kan zijn.

Vandaag was het thema Bijbel en wetenschap. Toen ik station Den Bosch uitliep, dacht ik onwillekeurig aan de eerste studiedag, toen er een straatmuzikant op de tweede brug stond. En warempel, hij stond er weer! Met hetzelfde lied ook nog. Hava, naguila hava. Een bekend liedje, ik ken het van volksdansen en op school zongen we het ook nog eens. Ik besloot even te filmen en gooide met mijn andere hand 2 euro in zijn gitaarhoes, die voor dat doel klaarlag. Maar de munt stuiterde en belandde op de stoep. Beiden bukten we om de munt op te rapen en op de stof te gooien. Hij vroeg of ik niet méér wilde geven.

Tonight, when I come back. zei ik.
How much? wilde hij weten.
Another 2 euro, zei ik, and if I am suddenly rich, maybe more.

Hij vond het o.k., denk ik tenminste, en schudde mij de hand.

Hier zit ik in mijn uppie een kopje koffie drie kopjes koffie te drinken. Ik had een bus eerder naar het station en kwam daardoor een half uur te vroeg aan. De koffiemevrouw deed open en wees me vriendelijk de koffiebar. Nu is het geen straf om in zo'n prachtig oud gebouw met uitkijk op de tuin in je eentje koffie te drinken, hoor. Nee zeg, verre van!

Dit beeld staat in de hal bij binnenkomst:

En dit bord kwam ik tegen naast de basiliek van Sint Jan.

Dát hebben we in Utrecht niet", zei ik.