Vandaag een lied dat ik al eerder gedeeld heb.
Vanmorgen las ik in de Bijbel over Noomi. Over Ruth, een voormoeder van Jezus. Over hoe Ruth, toen alle mannen gestorven waren, haar eigen man, haar schoonvader en haar zwager, ervoor koos bij haar schoonmoeder te blijven. Hoe ze daardoor haar tweede man ontmoette, Boaz.
Deze tekst vond ik zo mooi, het deed me denken aan bovenstaand lied van Stef Bos:
Maar Ruth antwoordde: ‘Vraag me toch niet langer u te verlaten en terug te gaan, weg van u.Waar u gaat, zal ik gaan, waar u slaapt, zal ik slapen; uw volk is mijn volk en uw God is mijn God. (Ruth 1,16-17)
En in het lied van Stef Bos vond ik dan deze tekst weer zo mooi (het is Afrikaans hè...):
Maar ik zal sterk weesen ik zal uberleefwant ik wil naast jou staanal zal dit moeilijk weesWant jou land is mijn landJou volk is mijn volkJou taal is mij' taalEn jou God is mijn God
En jou droom is mijn droom
Jou pad is mij' pad
Jou toekoms' mijn toekoms'
En jou hart is mij' hart
Zo van alle tijden, zo toepasselijk nu ook en toch ook zo moeilijk je voor te stellen.
Wat mooi! Dankjewel voor het delen van dit prachtige liedje.
BeantwoordenVerwijderen