Om te janken zo mooi - Maarten van Roozendaal

Vandaag deel ik een lied van Maarten van Roozendaal tussendoor. Ik ben meerdere teksten van Reformed and Dangerous aan het luisteren, sommige erg goed. Maar ik weet niet goed hoe ik me als katholiek daartegenover verhoud. 

Neem bijvoorbeeld het fragment:

Your bulls, your councils, traditions wait

Can’t overturn what the scripture state

Copilot legt uit:  

Uitleg en alternatieven

• “Bulls” verwijst naar pauselijke bulle — officiële decreten van de paus.

• “Councils” zijn kerkelijke concilies, zoals het Concilie van Trente.

• “Traditions” duidt op overgeleverde gebruiken en leerstellingen buiten de Schrift.

• “Wait” kan betekenen dat ze machteloos zijn, dat ze wachten op gehoor, of dat ze worden genegeerd.

Feitelijk zegt de tekst dus dat deze dingen niet belangrijker zijn dan de heilige Schrift. 

Laat uw bulle, concilies en tradities maar wachten. Of: Uw bulle, concilies en tradities — ze wachten vergeefs.

Het eerste is meer uitdagend, het tweede meer reformatorisch, volgens Copilot.

De twee zinnen samen wordt dan:

Laat uw bulle, concilies en tradities maar wachten.

Ze kunnen niet keren wat de Schrift heeft verklaard.

Dat klinkt heel anti-katholiek maar is het in feite helemaal niet. 

Enniewee... dit lied deel ik dus vandaag niet. Mijn twijfel: wil God dat ik dat deel? Ik ben toch katholiek? 87 van de stellingen die Luther op de kerkdeur hamerde daar heeft hij toch gelijk in gekregen van de kerk. Maar de enige in wiens mening ik echt geinteresseerd ben over die dingen is God. Dat kan je op zich al protestants noemen. 

Ik vind het wel knap van de makers van Reformed and Dangerous dat ze mij hier zo diep over doen nadenken. Maar voordat ik Luther een kanaal geef op mijn blog moet ik eerst nog wat langer denken. 

Vandaar dat ik vandaag iets van Maarten Roozendaal deel. Ook een Maarten. Als je op de link klikt, kom je op een blogpost die ik eerder over hem schreef. Als je dan toch aan het klikken bent luister dan vooral het lied Maaltijd. Dit lied spreekt toch wel voor zich. Om te janken zo mooi. En dan zo heerlijk ingeleefd gezongen.