Week van gebed voor de eenheid van Christenen

Deze week is het de week van gebed voor de eenheid van Christenen.

Vanmorgen was ik mooi op tijd klaar. Zo ruim dat ik nog wel een tweede kopje koffie kon zetten. Gezellig. Totdat de klok kwart voor negen sloeg. Sneeuwbestendig inpakken en wegwezen. Net niet op tijd kwam ik bij de kerk waar ik aan het aantal fietsen zag dat ik niet de enige was. Sneeuw en kou houden niet iedereen tegen, gelukkig.

Naast mij ontwaarde ik een vreemd gezicht.


Toen deze meneer weifelde bij het opstaan bij het evangelie (net als ik want ik twijfel zelfs als ik iets zeker weet), dacht ik dat moet een nieuw gezicht zijn.

Na de viering was er koffie. De onbekende meneer alsook een onbekende mevrouw schoven aan. Mevrouw vroeg: 'Bent u van deze parochie?' 'Ja, ik heb me hier in 2000 laten dopen en ik ben er nog steeds!'. Mevrouw was van de PKN, Meneer van de Gereformeerde Kerk vrijgemaakt.

Ik vind het geweldig, verschillende Christelijke geloven rond één tafel. Ik zou daar graag hele mooie woorden aan geven. Maar zoals beide protestante gelovigen vanmorgen zeiden, niet alleen samen praten, maar vooral samen bidden.

En samen wandelen. Dat is het thema van deze week. De Bijbeltekst van de week van het gebed is Micha 6,8:

De HEER heeft u gezegd wat goed is, mens,
en wat Hij van u verlangt: Hij wil niets anders dan dat u recht doet,
dat u de trouw eerbiedigt,
en dat u nederig wandelt met uw God.