Proeven en Geloven

IJdelheid.  Mijn favoriete foute onderwerp. Het zet je zo lekker op het verkeerde been, vooral als er in verband met geloof over wordt gesproken. Dat je niet mooi zou mogen zijn. Sterker nog, dat je niet mooi bént. Dat je daarom allemaal ijdele = zinloze dingen moet doen om er tóch mooi uit te zien. Van de buitenkant. De binnenkant kunnen we tenslotte niet zien. Ik heb er eerder over geschreven: IJdelheid, alles ist eitel 'Waar voorgaande generaties opgroeiden met angst voor ijdelheid, de christelijke hoofdzonde, groeien huidige generaties op met de ijdelheid zelf.' IJdelheid der ijdelheden 'Het is juist de ijdelheid, het laagje vernis , dat verbloemt hoe het echt met ons gaat.' 'Dat kan een mooi of een lelijk laagje zijn, als er maar geen zonlicht doorheen komt .' IJdelheid 'IJdelheid gaat over zelfhaat. Je haat het gezicht in de spiegel, de jeugdpuistjes, het overgewicht of de rimpels. Deze haat groeit en wordt in onze omgeving vaak meer ...

'Waarom moeten ouders meer uitmaken dan peren?', vroeg mijn zoon toen hij het boek op de eettafel zag liggen. Ik wist meteen wat hij bedoelde, die associatie had ik zelf ook gehad. Ik legde hem uit dat het over leeftijdgenootjes ging. Hij bleek het woord toch wel te kennen. 'Geldt dat alleen voor kleine kinderen of ook voor grote?' Waarmee hij op zichzelf doelde. 'Voor alle kinderen, tot ze volwassen zijn.' Dat was genoeg en hij stortte zich op de watermeloen. Vandaag het derde en éénnalaatste deel. Hier vind je deel 1 en deel 2 . De pestkop Het woord bully is, net als peer group,  lastig te vertalen. Bazige pestkop? Vaak wordt in het Nederlands het Engelse woord gebruikt. Ik gebruik het woord pestkop . Maar dit pesten gaat verder dan wij meestal onder pestkop verstaan. De schrijver noemt twee studies, waaruit blijkt dat pestgedrag ook bij dieren voorkomt: een groep jonge olifanten valt zeldzame nijlpaarden aan. Het verhaal gaat terug naar tien ...

Eén keer per week is er hier doordeweeks een mis. Gewoon op woensdagochtend en daarna drinken we koffie. Nu zijn jullie natuurlijk hartstikke nieuwsgierig naar wat daar aan die koffietafel besproken wordt. Gaat het over de eerste lezing, het evangelie, de preek? Over de hostie die, onder invloed van de wijn, smelt op de tong? Of al 'weg' was vóór de wijn? Of zijn zulke dingen onsprekelijk onbespreekbaar, onnoemelijk en onzegbaar? Gaat het liever over de kwaliteit van de koffie, de aan- of juist de afwezigheid van de Mariakaakjes en de Jozefkoekjes? Het gure novemberweer? De naderende Sinterklaas, alreeds voorafgegaan door Broeder Maarten en Aartsengel Michaël? Inderdaad werd vanmorgen het hoe en waarom van de halve mantel die Sint Maarten weggaf besproken (hij gaf zijn eigen helft weg, de andere helft was eigendom van het leger, die kon hij dus niet weggeven). En dat er vele kindertjes langs de deuren zijn geweest terwijl er maar weinig kindertjes op vrijdag in de ke...

Eén viering, zeven kerken. Eén kerk, zeven dorpen. Eén evangelieverhaal. En één zandprinses . Door het verhaal van de zandprinses loopt een lijn. Een verhaallijn die vertelt over de schepping van onze mooie planeet. Maar dan is er een scheidslijn, een scheuring. Iets met een slang... Korte impressie van de zandprinses Ook door het  evangelieverhaal  loopt een lijn. Matteüs 25 vertelt over vijf  domme en vijf verstandige bruidsmeisjes . Allemaal gingen ze de bruidegom tegemoet (Hun eigen bruidegom? Een andere?). Maar waar de verstandige meisjes extra olie hadden meegenomen voor hun lamp, hadden de domme dat niet. Terwijl de domme meisjes nieuwe olie haalden kwam net de bruidegom eraan. En die deed mooi de deur op slot nadat hij de verstandige meisjes had binnengelaten. Maar waarom waren de verstandige meisjes niet óók aardige meisjes en deelden ze hun olie niet? Een heel ander verhaal dan dat van Sint Maarten die, gisteren nog, zijn mantel deelde m...

Ouderschap is ooit ontworpen om, net als de luxe voertuigen van vandaag, automatisch bekrachtigd te zijn. Als de elektriciteit uitvalt is het moeilijk in zo'n auto te rijden. Met het ouderschap van vandaag is ook zoiets aan de hand. Het probleem is niet dat ouders niet goed toegerust zijn, of dat er van alles mis is met de kinderen, maar dat ouderschap, dat toch eigenlijk heel natuurlijk is, niet meer bekrachtigd wordt in onze samenleving. Vandaag verder met het boek  Hold On to Your Kids/ Laat je kind niet los . Klik hier voor deel 1 . Hoe horizontale hechting ouderschap ondermijnt (horizontale oriëntatie is de primaire hechting aan leeftijdgenootjes ipv aan ouders en andere volwassenen) Hechting en afhankelijkheid Kinderen zijn afhankelijk. Als ze ons niet nodig hadden, hoefden we geen ouders voor ze te zijn. Maar de afhankelijkheid van een kind kan zich ook op anderen richten. Dat is nuttig, bijvoorbeeld in het geval van adoptie. Maar als de afhankelijkheid zich r...

Als je vroeger net als ik De Vijf las, dan ken je misschien wel de gemberdrank die de jonge avonturiers altijd dronken. Bij de 7-up en de cola, daar stond het in de supermarkt. Het is een frisdrank op basis van gember. De kant en klaar versie vind ik eigenlijk veel te zoet, dus ik ging op zoek naar een recept om het zelf te maken. Drie recepten voor gemberbier vond ik op Wikihow en ik probeerde er twee. De eerste, met gist en de laatste, zonder gist. In de gistversie ontstaat wat alcohol als je het lang laat staan (een week, maar de smaak verandert dan ook en dat wordt niet aangeraden). Dit is wat je nodig hebt voor de gistversie. Deze moet twee dagen staan. De andere versie is meteen klaar, maar is wel meer werk doordat je een gember-aftreksel maakt (zelfde ingrediënten minus de gist). Zelf vond ik de gistversie het lekkerst, wij allemaal eigenlijk. Dat kwam vooral door de lekkere bubbels. Voor de andere had ik een soda-apparaat gebruikt. Dat werkt op zich goed, maar ...

Morgen is het feest van de heilige Willibrord, patroon van Nederland en Utrecht. Dat wordt groots gevierd in het aartsbisdom Utrecht. Nouja groots, voor zover dat gaat in een niet zo heel fanatiek katholiek deel van de wereld.* Ondanks de inspanningen van de heilige Willibrord, meer dan 1.000 jaar geleden. Op de aankondiging van de mis waarmee we hem gedenken, stond een foto. Een foto die mij wel erg bekend voorkwam. Ik liet hem zien aan mijn Stud en Bud. Stud herkende hem niet, maar Bud wel. 'Van onze fietsvakantie!' Dat klopte helemaal. Of toch niet helemaal. Toen ik onderstaande foto uit mijn archief opgediept had, zag ik dat het om twee verschillende beelden gaat. Wel allebei van Willibrord. Op de foto rechts, in Echternach, heeft hij een boekrol vast. St. Willibrord De linkerfoto heb ik gemaakt in Waxweiler. Onderstaand bord hing daar op de kerk. Het is in het Duits dus daaronder volgt een korte Nederlandse versie. Willibrord was op missiereis en kwam doo...