Dit lied, Wij bijeen net als toen. Ik heb het steeds in mijn hoofd vandaag, al heb ik het niet recent gezongen (afgelopen maandag met de koorrepetitie - beetje recent toch). Ik vind het een prachtig lied. Vanmorgen na de mis had ik een leuk gesprek met mensen die ik weleens had gezien, maar nog niet kende. Een vrouw vertelde dat ze de laatste tijd veel bruiloften had, ook in de kerk. Veel van familie ook. Traditioneel. Ze liet een foto zien van een man in een lichtblauw pak, en een vrouw in een, inderdaad winterse, hoog gesloten trouwjurk. Afgelopen week, in de Catharijnekerk. Of ik die kende. Nooit van gehoord. Toen ze uitlegde waar hij was begreep ik dat ze de Catharinakathedraal bedoelde. Een kerk in Utrecht, die binnenkort gaat sluiten. Een minuut later vergezelde H. ons, zo noem ik hem maar even. Hij kwam lobbyen voor de gebedsgroep om diezelfde kathedraal open te houden. Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben. Bruiloften. Huwelijken. De dochter van de mevrouw...
'Proeven deed ik jou en sindsdien dorst ik...'